________________
१३६
श्रीहरिजप्रसूरिकृतान्यष्टकानि ।
ही वादी शंका करे के; ते आत्माने जले अहिंसा न घटे, पण सत्यादिक धर्मनां साधनो तो तेने घटी शके. तेने माटे नेक बेके, ते सत्य श्रादिक सघलां धर्मनां साधनो पण तेने घटी शके नहीं; केम के, ते सत्यादिक हिंसाथीज साधी शकाय बे. माटे साध्यनो नाव होते ते साधननी क्रिया निरर्थकज बे, केम के आकाशना पुष्पना रक्षण माटे कील्ला - दिक बांधवानो यत्न करवो, ते लायक कहेवाय नहीं. छाने ते सत्यादिको हंसाना साधनरूप वे, एम सघला आस्तिकोनो मत बे; अने तेमां पण जैनोनो तो ते मुख्य मत छे. कह्युं वे के,
एकचियइत्थवयं, निदिहं जिणवरेहिं सव्वेहिं ॥ पाणाइवायविरमण, मवसेसा तस्स रकट्ठन्ति ॥ १ ॥ अर्थ- सघला जिनेश्वरोए प्राणातिपात विरमण नामनुं मुख्य व्रत कलंबे, ने बाकीना बीजां व्रतो तो तेना रक्षण माटे बे. हवे ज्यारे हिंसाना अनावश्री आत्माने सत्यादिक पण नथी घटी शकतां, त्यारे शुं थाय ? तेने माटे कहे बे.
ततः सन्नी तितो जावा, दमीषामसदेव हि ॥ सर्वं यस्मादनुष्ठानं, मोहसंगतमेव च ॥ ४ ॥ अर्थ - उत्तम नीति पूर्वक ते हिंसादिकना श्रावश्री यमनियमादिक सघली क्रिया पण असत् वरे, अने ते तो सघलुं मूढता नरेलुंज कहेवाय.
टीकानो जावार्थ - तेथी तो उत्तम न्यायथी, ते हिंसादिकना जावथी, ते यमनियमादिकनी क्रिया पण विद्यमा नपणानेज प्राप्त थाय. ( यम एटले अहिंसादिकथी निवृत्ति, अने नियम एटले शौच, संतोष, तप, स्वाध्याय, तथा ईश्वरनुं ध्यान ) हवे कदाच ते हिंसादिक आत्माने उपचारथी कोइ माने, तो ते पण अज्ञानयुक्त बे; केमके, एक स्वभाववाला आत्माने मुक्तिनो असंभव होवाथी, तेनेमाटे जे क्रिया करवी, ते अज्ञानयुक्तज बे.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
