________________
द्वितीयाष्टक.
४३
सनी कप बे; अने निर्मलारं निटने तो ते शुद्धभाव हमेशांज होय बे, तेथे तेने प्रव्यस्नाननी शी जरूर बे ? माटे एवी रीते देव तथा
तिथिनुं पूजन करनार एवा मलीनारंजी ग्रहस्थाने तो ते " द्रव्य स्नान" पण शोजानिक बे; पण जेनुं श्रगल स्वरूप कहेवामां श्रवशे, एवं " जावस्नान " करवुं, तेने उचित नथी; वली ते "प्रव्यस्नान” जोके, सावद्य तथा प्रायें मद ने दर्पादिकनां हेतुरूप बे, तो पण शुभभावनां हेतुरूप होवाथी ते शोजनिक पण बे.
हवे " ते व्यस्नान करीने मलीनारंजी ने देव तथा साधुनुं पूजन करवुं ते शोजनिक बे,” एम जे कयुं, तेने समर्थन करता थका कहे बे.
जावशुद्धिनिमित्तवात्, तथानुभव सिद्धितः ॥ कथंचिद्दोषजावेऽपि तदन्यगुणजावतः ॥ ४ ॥
अर्थ - ( ते द्रव्य स्नान ) जावशुचिना निमित्तपणाची अने तेवा प्रकारना अनुभवनी सिद्धिथी, जो के तेमां कंईक पण दोषनो सद्भाव बे तो पण, तेथी थता अन्य गुणना सानथी ते शोजनिक .
टीका जावार्थ - ते “प्रव्यस्नान” अध्यवसायना कारणरूप होवाथी शोजनिक बे; केम के, ते व्यस्नाननुं जावशुद्धिनुं हेतुपणुं कई प्रसिद्ध नथी; कारण के, तेवी रीतनो जे अनुभव, तेथी ते सिद्ध थाय बे.
वहीं वादी शंका करे के, जो के ते "व्यस्नान" जावशुचिना निमित्तरूपे बे, तो पण ( तेथी यती ) काय श्रादिक जीवोनी हिंसारूपी दोषपणाथी ते अशोजनिक बे. तेने माटे हवे ते वादीने कड़े ने के, कोइ पण प्रकारे कायश्रादिकनी विराधनारूप दोष जोके तेमां बे, अर्थात् जोके ते केवल निर्दोष नथी, तो पण तेथ। श्रतो जे सम्यग्दर्शनरूपी अन्य गुणनो लाज, ते थवाथी ते "व्यस्नान" शोजनिकज बे. कधुं वे के,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org