________________ [8] :: ઘરની લક્ષ્મી. પિતે જ અનંત સૌદર્યનું ધામ છે. એ પોતે સુદંર છે એટલે જ જ્યાં જ્યાં સુંદરતા જણાય છે ત્યાં ત્યાં તે આકર્ષાય છે. કેટલીકવાર વિલાસિતા તેમજ બહારની ટાપટીપને સૌંદર્ય માની લેવામાં આવે છે. મુલાયમ વસ્ત્રો પહેરવાથી, મહે ઉપર વિલાયતી પાઉડર છાંટવાથી કે હીરા-મોતીના ઘરેણાં પહેરવાથી પિત્ત બહુ સુંદર દેખાશે એમ કેટલીક સ્ત્રીઓ માને છે. આ માન્યતા સાવ બેટી છે. એ ટાપટીપ એક પ્રકારને વિલાસ છે. સાદાઈમાં જે શોભા અને ભવ્યતા છે તે વિલાસથી હણાય છે. ઉછીના માગી લીધેલાં નાણાં એ જેમ આપણી પિતાની મિલકત નથી તેમ ટાપટીપ કે વિલાસિતા એ સ્વાભાવિક સૌદર્ય નથી. ઉછીનાં નાણું કરજના નામથી જ ઓળખાય છે. કરજને જે માણસને કચરી મારે છે. તે જ પ્રમાણે ટાપટીપ કે કૃત્રિમ શૃંગાર, સ્ત્રીના સમય અને દ્રવ્યને પણ વ્યર્થ બનાવી દે છે. જેને આત્મા નિર્મળ હોય, જેનું હૃદય સંસ્કારી હોય, જેનું મન અરીસા જેવું ઉજવળ હોય તે અતિ સામાન્ય વસ્ત્રમાં, વગર અલંકારે પણ દીપી નીકળે છે. પરંતુ આ પ્રકારનું સૌદર્ય જોવાની દ્રષ્ટિ સૌની પાસે નથી હૈતી. કન્યા કેવી સુંદર છે? એમ કન્યાની પસંદગી કરતી વખતે જ પૂછાય છે. કન્યા પરણીને સાસરે આવે છે ત્યારે પણ તે કેટલી સુંદર છે એ જેવા આસપાસની સ્ત્રીઓ એકઠી થાય છે. એ બધાં આત્માનું સૌદય જોઈ શકતા નથી, તેઓ
