________________ જગતશેઠના ઘરની લક્ષ્મી : : [ 113 ] તારાબાઈએ ઘરમાં એક ઘીને દીપક પ્રકટા અને એ જ વખતે લલિતાએ એક પુત્રને જન્મ આપ્યું. તારાબાઈના આનંદની અવધિ ન રહી. પ્રસૂતિ-કાર્ય પૂરું કરી, હાથમાં એક ગાગર લઈ, સ્નાનાર્થે તે ભાગીરથીના વહેતા પ્રવાહ તરફ ચાલી નીકળી. જગશેઠના ઘર પાસે જ ભાગીરથીનાં નિર્મલ જળ અહોનિશ વહેતાં હતાં. કિનારે પહોંચતા તારાબાઈને બહુ વાર ન લાગી. એટલામાં એક હાની નૌકા, બરાબર એ જ કિનારા પાસે આવી ઉભી રહી. નૌકાના આરેહીઓ એક પછી એક ઉતરી પિતપતાના માર્ગે ચાલ્યા ગયા. સૌની પાછળ એક સુશોભિત વસ્ત્રમાં સજજ થએલી-રૂપરૂપના અંબાર સમી એક નારી-મૂર્તિ હળવે રહીને ઉઠી અને કિનારે આવી તરફ જોઈ રહી. ઝવેરી જ રત્નનું પારખું કરી શકે. તારાબાઈ રત્નને ઓળખતી હતી. આમ સમી સાંજે-આછા અંધકારમાં, એકાકી સ્ત્રીને વિચારનિમગ્ન જોઈને તારાબાઈ એની પાસે ગઈ. “હેન ! આપ કેણ છે? આમ એકલા કયાં જાઓ છે?” ભવના વિયાગ પછી જાણે કે પોતાની સગી બહેન મળી હોય એવા ભાવથી પૂછયું.
