________________ સ્નેહ પુરૂષની શોભા એના પુરૂષાર્થમાં છે. બળ, પરાકમ, વીરતા વિગેરે ગુણે પુરૂષને વર્યા છે, જ્યારે નેહ, મમતા, સેવા, સુશ્રુષા એ સ્ત્રીના સદ્ગુણે છે. એ સદ્ગુણથી જ સ્ત્રીનું સ્ત્રી વ દપે છે. નેહ, પ્રીતિ, ભક્તિ વિનાની સ્ત્રી કલ્પી શકાતી નથી. એક સ્ત્રીને નેહ, સમસ્ત કુટુંબમાં વેગવાળી નદીની જેમ બધે ફરી વળે છે, આખાયે કુટુંબને સહામણું બનાવે છે. સ્ત્રીમાંથી સ્નેહને બાદ કરે તે બાકી શું રહે ? સ્ત્રીના સ્નેહાદિ ગુણ સૂકાયા પછી કુટુંબ જાણે કે સૂકા રણ જેવું સંતાપમય અને શુષ્ક બની જાય છે. | સ્વભાવથી જ સ્ત્રીમાં સ્નેહને ગુણ ઘર કરીને રહે છે. એ સ્નેહની સરિતામાંથી સર્વ કુટુંબીજને સ્નેહપાન કરે છે. સંસારના ઘણાખરા સંતાપ એ નેહ-સરિતા આગળ પહોંચતા જ અદશ્ય થઈ જાય છે. ' કુટુંબમાં કઈ બીમાર થાય છે ત્યારે કુળલમને સ્નેહ એ બીમાર તરફ આપોઆપ વહે છે. પુરૂષે બહારના કામકાજમાં ગુંથાયેલા હોય છે ત્યારે સ્ત્રી જ એ બીમારની પથારી પાસે બેસી, યથાશક્તિ સેવા-સુશ્રષા કરતી હોય છે. કુટુંબના દુઃખી રેગી માણસને માટે સ્ત્રીને સ્નેહ એક અમૃતવેલી
