________________ [ 84 ] : : ઘરની લક્ષ્મી બરાબર સમજી છું, પણ એ દાણને પરિવાર એટલે બધે છે કે એમ ને એમ દાણને અહી રજુ નહીં કરી શકાય.” સાર્થવાહ વધુ આશ્ચર્યમાં ડૂબે. દાણને પરિવાર? એ કંઇ સમજી શક્યો નહીં. રહિણીએ સ્પષ્ટીકરણ કર્યું: “એ પાંચ દાણા વર્ષે વર્ષે વૃદ્ધિ પામતા આજે એવી સ્થિતિએ પહોંચ્યા છે કે આપ પૂરતાં ગાડી–ગાડાં આપો તે જ મારા પિયરમાંથી ધાન્યના ભંડાર અહીં લાવીને આપની આગળ હાજર કરી શકું. " પતે એ દાણ પિતાના પિતા–ભાઈ વિગેરેને શું કહીને સોંપ્યા હતા અને ખેતરમાં સંભાળપૂર્વક વાવવાથી એ દાણ કેટલા વૃદ્ધિ પામ્યા હતા તે પણ પ્રસંગોપાત રેહિણીએ કહી સંભળાવ્યું. સ્વાભાવિક રીતે જ સાર્થવાહને એ વૃત્તાંત સાંભળી બહુ આનંદ થયે. ચાર પુત્રવધૂઓમાં સૌથી વધુ સુણ, દીર્ઘદશ અને કુટુંબના સુખ-કલ્યાણમાં વૃદ્ધિ કરી શકે એવી આ રહિણી જ છે એમ તેને પૂરતી ખાત્રી થઈ સાર્થવાહ ઉઝિતાને ઘર, આંગણું સાફ કરવાનું, વાસીદું વાળવાનું; ભેગવતીને દળવા-ખાંડવાનું–રાંધવાનું રક્ષિકાને કોઠાર તથા આભૂષણે વિગેરેનું રક્ષણ કરવાનું કામ સોંપ્યું. રેહિણી ગૃહતંત્રની મુખ્ય અધિષ્ઠાત્રી બની. એની બુદ્ધિમત્તા તથા કાર્યદક્ષતા ઉપર સો મુગ્ધ થયા. ન્હાની હોવા છતાં પિતાની આવડત અને ગ્યતાને લીધે તે ઘરની વડેરીરૂપે ઓળખાવા લાગી. આજે પણ ઉન્નિતા અને ભગવતી ઘેર ઘેર મળી શકે છે. રક્ષિકા મળવી મુશ્કેલ છે અને રોહિણી તે કઈ પરમ ભાગ્યવાન કુટુંબમાં જ હોય છે.
