________________ જગતશેઠના ઘરની લક્ષ્મી : : [ 101] મુરશીદ-કુલી-ખાઓ મહેલની ઉપૂર-અગાસીમાં જ ભાતભાતનાં કુલછોડ બેઠવી એક સરસ વિમાનના આકાર બગી બનાવ્યું હતું. સવાભાવિક સૌંદર્યને ખીલવવામાં અને એને ઉપભેગ કરવામાં આ મેગલ શહેનશાહ અને એમના સુબાઓ પણ ઈતિહાસપ્રસિદ્ધ છે. મહેલ, ભાગીરથીના કિનારા ઉપર જ હતું. ભાગીરથીનાં જળમાં જાણે એ મહેલ પિતાનું હે જોઈને અહોનિશ હરખાતે હોય–તે પિતાના સૌદર્ય વિષે મુગ્ધ બનતે ઉભો હોય એમ લાગતું. જે દિવસે હાર ગુમ થયે તે દિવસે ઉતરતા પહેરે બેગમ કરીમન્નેસા, વિમાન–ઉદ્યાનમાં બેસી વસ્ત્રાલંકાર પહેરતી હતી. માત્ર બે દાસીઓ એની સેવામાં હાજર હતી. ઘડી પછી, હાર ગળામાં નાખીશ એમ ધારી બેગમ સાહેબે એ હાર થોડા વખતને માટે અલગ મૂક હતે. વિમાન જેવું ઉદ્યાન અને કરીમન્નસા જેવી રૂપવતી બેગમ: એ અને ગૌરવને દીપાવવા સંગીત તો જોઈએ જ! એક બાદીએ પૂરવી રાગ ગાવાનું શરૂ કર્યું. પૂરવી રાગની એવી જમાવટ થઈ કે સંગીત પૂરું થવા છતાં, સાજસજા સમાપ્ત થવા છતાં અને નીચે ઉતરવાનો વખત થવા છતાં પેલે હાર કેઈને યાદ ન આવ્યા. બેગમને તેમજ તેમની દાસીઓને પણ હારની વાત યાદ ન રહી. પછી, જ્યારે રાત્રી પડી, અચાનક બેગમ સાહેબે પોતાનાં કંઠનાં અલંકાર તરફ નજર નાખી ત્યારે એ હાર ન દેખાયો. તરતજ શોધખોળ શરૂ થઈઆખો મહેલ તપાસી વન્યા પણ હારને પત્તો ન લાગે.
