________________ [ 110 ] : : ઘરની લક્ષ્મી એણે હંપાવીને હેઠે બેસાર્યા. મુરશીદ-કુલી-ખાંના નામ ઉપરથી મુરશીદાબાદની પણ એણે સ્થાપના કરી. અહીં હિંદુ અને મુસલમાન જેવો કેઈ ભેદ ન હતે. થોડી વાર રહીને મુરશીદ-કુલી-ખાએ રામરાયાનને ઉદ્દેશી કહ્યું --“મારે હુકમ છે કે આજે તેમજ કાલે–દીવાળીની રાત્રિએ પણ કઈ ઘરમાં દીપક ન પ્રકટ જોઈએ. સારા શહેરમાં દિવાળીને દિવસે જેટલા દીપક પ્રકટતા હોય તેથી બમણ–ચારગણું દિપક આપણુ રાજમહેલમાં પ્રગટાવે. દિવાળીના દિવસે કે બેસતા વર્ષના પ્રભાતે પણ કઈ ઘરે શરણાઈને કે વાજીંત્રને એક સૂર પણ ન નીકળવું જોઈએ શહેરભરના વાત્રે એકલા આ રાજમહેલમાં જ વાગે એ બંદોબસ્ત કરે. રાજમહેલને પુષ્પ તેમજ ધજા-પતાકાથી શણગારવાને હું પોતે હુકમ આપીશ.” ભાગીરથીના ઓવારાથી લઈ, ઈમામવાડાના વિસ્તીર્ણ મેદાન પર્યત સુગધી પાણી છંટાયાં. સારા ય શહેરનાં સ્ત્રીપુરૂષ તથા બાળક દીવાળી ઉજવવા આ જ મેદાનમાં એકઠાં થયાં. અહીં જ દીવાળીને આમેદ-ઉત્સવ કરે એવા આદેશ અપાયા. મુરશીદ-કુલી-ખાં એમ માનતે હતું કે દીવાળી એ કંઈ એકલા હિંદુઓને જ ઉત્સવ ન રહેવું જોઈએ. હિંદુ-મુસલમાને પરસ્પરને ભેટે–પિતાના ભેદ ભૂલી જઈને બંધુની જેમ હળે-મળે એ નિમિત્તે રાજ્ય પિતે આ ઉત્સવનો ઉપયોગ કરી લે જોઈએ
