________________ રષ્ટાચાર :: [ પ પ ] પિત્તળ જેટલો તફાવત રહેલ છે. બાળક પિત્તળને કે અગ્નિની શિખાને સુવર્ણ સમજે તેથી કરીને પિત્તળ સોનું બની જતું નથી, તેમ અગ્નિ તેને દઝાડ્યા વિના રહેતું નથી. સ્વેચ્છાચાર એ અગ્નિશિખા છે. અગ્નિની ઉજળી ચણગારી હાથમાં લેવાનું બાળકને મન થાય તે વડીલેએ બાળકને એમ કરતાં રોકવું જોઈએ જેથી તે દાઝતે બચી જાય તેમ પુત્ર, માતાપિતા, પાત અને સગાં-સંબંધીઓએ આંકેલી મર્યાદાઓ સ્ત્રી જાતિને અનાચાર તરફ ઘસડાતી બચાવી લે છે. વેલી વૃક્ષને જ આશ્રય કરીને રહે છે. વૃક્ષના આધારે તે ખૂબ ફાલે-કુલે છે. એને સ્વતંત્રતા નથી એમ કઈ નથી માનતું. વેલી જે નિરાધાર હય, સ્વછંદપણે વૃક્ષને આશ્રય છેડી દે તે એની કેવી દુર્દશા થાય? ઘર એ સ્ત્રી જાતિનું સ્વતંત્ર સ્થાન છે. ઘર અથવા કુટુંબના આશ્રયે જ સ્ત્રી પિતાને વિકાસ સાધે છે. એક ગૃહલક્ષ્મી જ્યારે પિતાના પતિ-પુત્ર આદિના પરિવાર વચ્ચે બેઠી હોય છે, એમની ખાતર પળે પળે આત્મસમર્પણ કરી રહી હોય છે તે વખતે એ એક દેવીની જેમ કેટલી ગૌરવવાળી દેખાય છે? સ્થળ નજરે જોનારને એમ લાગે છે કે આ સ્ત્રી બિચારી પરવશ છે, પરન્તુ ઝીણી નજરે જોવામાં આવે તે જે સુખની સ્વેચ્છાચારીઓને કલ્પના સરખી પણ ન આવે તે સુખ આ મર્યાદાશીલ બહેને ભગવતી હોય છે. સ્વેચ્છા પ્રમાણે હરતી-ફરતી, પિતાની સખીઓ સાથે કે પતિના મિત્રે વિગેરેની સાથે રમત-ગમતમાં આગળ પડતું
