________________
કદાચ તે જાણતો હોય છે કે ગુણવાનોના ગુણોનું ચિંતન – મનન-કથન કે | લેખન પોતાને બમણો નફો કરાવે છે, કારણકે ગુણાનુવાદથી સામે રહેલ શત્રુ પણ મિત્ર બની શકે છે અને અનુમોદનાની ઓથે સામેવાળાના સંખ્યાબંધ ગુણોની ગંગા પોતાનામાં જ ઉતરી પડી પવિત્રતા પ્રદાન કરે છે.
નારદની જેમ એક બીજાને લડાવી મારી લોકેષણા ખાટી જતાં છાપાબાજીના આ યુગમાં તાતી જરૂર છે એવા સાહિત્યની જે ગુણશાળીમાં તો ગુણો દેખાડે જ પણ તેથીય વધુ દોષવાળાના દોષોને સ્વાભાવિકને ગૌણ ગણી તેનામાં રહેલા ગુણોને ગોતી-શોધી દર્શાવે. - જ્ઞાની પરમાત્મા તીર્થંકરો સ્વયં પ્રમોદ ભાવનાની પરાકાષ્ઠા હોય છે. સ્વયં અતિશયયુક્ત કેવળી થઈ ગુણોમાં શિખરે બિરાજે છતાંય દોષોની ખાણ જેવા મિથ્યાત્વીઓને પણ ગુણવાળા ગણી પહેલે ગુણઠાણે રહેલા જાહેર કરે છે. ધનાઢયે દશ વિશિષ્ટ શ્રાવકોની ઉપબૃહણા-પ્રશંસા જાહેરમાં પ્રભુ વીરે એટલે ન્હોતી કરી કે તેઓ ધનવાન હતા, પણ તેથીય ઘણા વધુ ગુણવાન હતા. ભૌતિક સમૃધ્ધિની સિધ્ધિઓ તે દશેયને રાગનું નહિ પણ ત્યાગનું કારણ બની હતી, માટે તેના વખાણ થયા, તેવી જ રીતે જાહેરમાં પ્રભુ વિરે ગુણાઢય પુણિયા શ્રાવકને પ્રશંસી લીધો હતોજોકે તેની પાસે ભૌતિક સામગ્રીઓ નગણ્ય હતી પણ આધ્યાત્મિક મૂડીમાં મુકી ઊંચું સામાયિક હતું.
આત પુરૂષ પરમાત્મા સ્વયં પરમપ્રમોદ ભાવના વડે અન્યના નાના ગુણોને પણ નવાજી લે, એટલું જ નહિ પણ 'ગુણવંત તણી અનુપબૃહણા'ને સમ્યકત્વની મલિનતા કહે ત્યારે જ્ઞાની તે જ કહેવાય છે તે આપ્તપુરૂષના પગલે ચાલે અથવા સમક્તિના અતિચારોથી બચવા ગુણવાનોના ગુણો તેનામાં તથા પોતાનામાં વધારવા તે તે ગુણોને જાહેરમાં જાહેર કરે. બહુરત્ના વસુંધરા'- ચાલો અનુમોદના કરીએ!
ઉપરોક્ત શીર્ષક ધરાવતું આ નાનું મજાનું નવલું પુસ્તક ઉપવૃંહણા અનુમોદના-પ્રશંસાના માધ્યમે આલેખાયેલું એક અનેરું સર્જન છે. પ્રમોદભાવનાની પગથારે પૂર્વપુરૂષોએ પ્રાચીન કથાવાર્તાઓને કેટલાય શાસ્ત્રોમાં સાંકળી લીધી છે, જેથી આજે પણ ભૂતકાલીન ભવ્યાત્માઓના ગુણો ગુંજન કરતા કાનમાં અથડાય છે. પણ આધુનિક ઈર્ષાપ્રધાન વાતાવરણ વચ્ચે પ્રાચીન પરંપરાને જાળવી અર્વાચીન સત્ય ઘટનાઓના માધ્યમે લોકો સુધી તે ગુણોની ગંગાને લિખિતરૂપે વહેતી કરવાનું પુણ્ય ગંગાસ્નાનના પુણ્ય કરતાં કંઈક
15
