________________
૧/-/૧/૩૩
e૨
ભંગાર, દિવ્ય છગપતાકા, ચામર સહિત, આલોકિત દર્શનીયા, વાયુ વડે ઉડતી વૈજયંતી, ગગનતલને સ્પર્શતી આદિ આગળ ક્રમાનુસાર ચાલી. ત્યારપછી વૈડૂર્યથી દીપ્યમાન વિમલદંડ, લાંબી કોરંટ પુષ્પની માળાથી ઉપશોભિત, ચંદ્રમંડલ સમાના વિમલ આતપત્ર, પ્રવર સીંહાસન, મણિ-રત્નની પાદપીઠ - સંપાદુકાયુગલ, ઘણાં કિંકર-કર્મકર-પુરુષ પદાતિથી પરિવરેલ, આગળ અનુક્રમે ચાલ્યા.
ત્યારપછી ઘણાં લાઠી-ક્ત-ચાપ-dજ-ચામ-કુમર-પુસ્તક-ફલક-પીઠક-વીણકૂપ-હડફને ગ્રહણ કરનારા અનુક્રમે ચાલ્યા. પછી ઘણાં દંડી-મુંડી-સિહંડી-પિછિણહાસ્યકર-ડમકર-ચાટુકરને કીડા કરતા, ગાયતા, નાચતા, હસતાં, શોભતા, રક્ષણ કરતા, જય-જય શબ્દ કરતા આગળ અનુક્રમે ચાલ્યા.
ત્યારપછી - X - ૧૦૮ ઘોડા, - X - ૧૦૮ હાથી, છત્ર-ધ્વજ-ઘંટા-પતાકા-ઉત્તમ તોરણ સહિત, નંદી ઘોષ-ઘંટડીના જાળથી પરિક્ષિત-હેમમય ચિત્ર-તિનિસ-કનકનિયુક્ત કાઠમય-સુશ્લિષ્ટ વિત મંડલધુ-ઉત્તમ અશ્વોથી યુક્ત, - x • x • ૧૦૮ રથો અનુક્રમે આગળ ચાલ્યા.
ત્યારપછી અસિ-શક્તિ-કોંત-તોમર-સૂળ-લકુટ-આદિ યુકતપદાની આગળ અનુક્રમે ચાલ્યા.
ત્યારે તે મેઘકુમાર હારથી સારી રીતે ચિત વક્ષ:સ્થળ, કુંડલથી ઉધોતીત મુખ, મસ્તકે દીપ્ત મુગટ, અધિક રાજdજ લક્ષ્મીચી દીપતો, કોરંટ પંપના માલ્ય દામવાળા છગને ધારણ કરી, મોત ચામર વડે વીંઝાતો, ચાતુરંગિણી સેનાથી સમ્યફ અનુગમન કરાતો ગુણશીલ ચૈત્ય જઘાને તૈયાર થયો. તે મેઘની આગળ મહાન અશો, અશધર, બંને પડખે નાગ, નાગધર ઉત્તમ હાથી, પાછળ રથ, રથ સંગેલી હતા.
ત્યારે તે મેઘકુમાર અભ્યાગત મૂંગાર, પ્રગૃહિત તાલવૃd, શેત છત્રયુક્ત, વીઝાતા વીંઝણા સાથે, સર્વ ઋદ્ધિ-ધુતિ-મ્બલ-સમુદાય-આદ+વિભૂતી-વિભૂષા-સંભ્રમગંધપુષ્પ માલ્યાલંકાર-ગુટિત શબ્દ નિનાદપૂર્વક, મહા ઋદ્ધિ ચાવત્ સમુદાય, શંખપ્રણવ-ભેરીઝલ્લરી-ખર મહી આદિના નિર્વોસ સહ રાજગૃહ મધ્યેથી નીકળ્યો.
ત્યારે તે મેઘકુમારના રાજગૃહનગરની વચ્ચોવચ્ચેથી નીકળતી વેળા ઘણાંધનાર્થી, કામાર્થી, ભોગાર્ગી, લાભાર્થી, કિલ્બિષિક, કરોટિકા, કારવાહિકા, શંખિકા, ચક્રિયા, લાંગલિકા, મુખમંગલિકા, પૂષ્ય માનવ, વર્ધમાનકો, તેવી ઈટ-કાંત-પ્રિયમનોજ્ઞ-મણામ-મણાભિસમ હૃદયંગમ્ય વાણી વડે [જય જય કરે છે.] - X - X - X
SUF - આભરણ કરંક, મુંબઈ - મુંડિત, fછfor • શિખાવાળા, સુમાર • પરસ્પર કલહ વિધાયક, ઘાટુર્જર - પ્રિય બોલનાર, સોઈત - શોભા કરતા, માતા - આશીર્વચનો સાંભળતા, મેઘકુમારની તે સમૃદ્ધિને જોતાં, જાત્ય-કાંબોજાદિ દેશોદભવ - X - X - X - થાવ - દર્પણ આકર, રામરકો - ચામર દંડ, તેના વડે પરિમંડિત - X - X - X - Hઈ મહાત્ અaો, જે અશ્વોને ધારે તે અશ્વધર. નામ - હાથી, નાગધર-જે હાથીને ધારણ કરે છે, ક્યાંક 'વર' એવો એવો પાઠ છે, તેથી અવરા, નાગવરસ, ઈત્યાદિ. રથસંગિણેલી-રમાળા અથવા રહસંમેલિ-રથ સમૂહ.
* * * * * પાવ - ભાડાંનો પટહ, ભેરી-ઢક્કાકાર, ઝલ્લરી-વલયાકાર,
જ્ઞાતાધર્મકથા અંગસૂત્ર-સટીક અનુવાદ ખરમૂહી-કાહલ, મોટા પ્રમાણવાળો મલ તે મુરજ, તે જ નાનો હોય તો મૃદંગ. દભિ-ભેરી આકાર સંકટ મુખી આ બધાનો નિઘોંષ-મહાધ્વનિ. નાદિત-ઘંટની માફક વાગ્યા પછીના કાળે થનાર, સ્વ-ધ્વનિરૂપ.
અર્થાર્થી-દ્રધ્યાર્થી, કામાર્થી-શબ્દ, રૂપનો અર્થી, ભોગાર્મી-ગંધ, રસ, સ્પર્શનો અર્થી, લાભાર્થી-સામાન્યથી લાભના ઈચ્છુક, કિલ્બિષિક-પાતકના ફળવાનું નિ:સ્વાંઘપંગુ આદિ. કારોટિકા-કાપાલિકા, કર-રાજદેય દ્રવ્ય તેને વહે છે તે કારવાહિકા અથવા કર વડે બાધિત-પીડિત તે કમ્બાધિત. શાંખિક-શંખ, વાદન, શિલ જેમાં છે તે શાંખિક અથવા જેમાં મંગવ્ય-ચંદન આધારભૂત શંખ હોય તે શાંખિક, ચક્ર-પ્રહરણ જેમાં છે તે સાદિક-યોદ્ધો. જેમાં ચક છે તે ચાક્રિક-કુંભકારાદિ અથવા ચક દેખાડીને ચાયના કરનાર, લાંગલિક-હાલિક, ગળામાં લટકતું પ્રહરણ વિશેષ. મુખમંગલિક-જે ચાટુ વચન બોલે છે, પુષ્પમાણવ-નગ્નાચાર્ય, વદ્ધમાનક-સ્કંધારોપિત પુરુષ.
નિવઘ - વિનોને જીતો, દેવો કે સિદ્ધ મધ્યે વસો. નિહણાહ-રાગદ્વેષ મલનો નાશ કરવો. તપ-અનશનાદિ. ધૃત્યા-યિતસ્વાથ્યથી. ઘણિય-અત્યર્થ • x • x • પાવય-પ્રાપ્ત કરો. વિતિમિર-જ્ઞાનતિમિસ્પટલ રહિત, અનુત્તર-કેવળજ્ઞાન • x • પરીષહચમું-પરીષહ સૈન્ય. • x -
• સૂત્ર-૩૪ :
ત્યારપછી મેઘકુમારના માતાપિતાએ મેઘકુમારને આગળ કરીને શ્રમણ ભગવત મહાવીર પાસે આવ્યા. આવીને ભગવંતને ત્રણ વખત દક્ષિણ પ્રદક્ષિણા કરે છે, કરીને વંદન-નમસ્કાર કરે છે, કરીને આમ કહ્યું - હે દેવાનુપિય ! મેઘકુમાર અમારો એક જ પુત્ર છે, ઈષ્ટ-કાંત ચાવતુ જીવિત ઉચ્છવાસ સમાન, હદયને આનંદજનક, ઉભરના પુણાવત, તેનું નામ શ્રવણ પણ દુર્લભ છે, તો દર્શનનું તો કહેવું જ શું?
જેમ કોઈ કમળ-ક્ત કે કુમુદ, કાદવમાં ઉત્પન્ન થાય અને જળથી વૃદ્ધિ પામે છતાં કાદવની રજ કે જળકમથી લિપ્ત થતું નથી, તેમ જ મેઘકુમાર કામમાં જન્મ્યો, ભોગમાં વૃદ્ધિ પામ્યો છતાં કામ કે ભોગ રજથી કે લેપાયેલ નથી. હે દેવાનુપિયા આ મેઘ, સંસારના ભયથી ઉદ્વિગ્ન, જન્મ-જરા-મરણથી ભયભીત થયો છે, આપ દેવાનુપિયની પાસે મુંડ થઈને, ઘરથી નીકળી અણગારિક પdજ્યા લેવા ઈચ્છે છે.
હે દેવાનપિયા અમે આપને શિષ્ણભિક્ષા આપીએ છીએ. હે ભગવન ! આપ શિષ્ણભિક્ષાને અંગીકાર કરો.
ત્યારે મેઘકમારના માતાપિતાએ આમ કહેતા શ્રમણ ભગવંત મહાવીર આ વાતને સમ્યફ રીતે સ્વીકાર્યો.
ત્યારે મેઘકુમાર ભગવંત પાસેથી ઈશાન ખૂણામાં ગયો, જઈને આપમેળે આભરણ, અર્વકાર ઉતાયાં, ત્યારે મેકુમારની માતાએ શેવ લrણ પટ શાટકમાં તે આભરણ-અલંકારને સ્વીકાર્યા, સ્વીકારીને હાર-જલકણ-નિર્ગુડીપુષ-ટુટેલ મુકતાવલી સમાન આંસુ ટપકાવતી, રડતી-પડતી, કંદન કરતી, વિલાપ કરતી
