________________
[૧૧]
સ્વગાથા
વિચારધારાના અંતે મન મક્કમ બનાવી, એકાંત સાધી, તેણે કુમારદેવી સાથે મેળાપ કર્યો. શરૂમાં તે સંસ્કારી રમણીએ કુળની કીર્તિને લાંછન લગાડે અને ધમની દષ્ટિયે દેષિત ગણાય એવા ફરીવારના લનને વિરોધ કર્યો, એટલું જ નહીં પણ કાને હાથ દઈ, પુન: પિતાની સમક્ષ આવી વાત ઉચ્ચારવાની મના કરી અને તેણે માં ફેરવી ચાલી ગઈ.
આસરાજ આથી જરાપણું અકળાયા વિના પિતાને હેતુ બર લાવવાના કાર્યમાં મંડ્યો રહ્યો. એ વેળા તે પાછો ફર્યો અને મન સાથે નિશ્ચય કર્યો કે વિધવા કુમારદેવીને પરણવા કેઈ મળનાર નથી માટે પોતે જ એ કાર્ય કરવું. જ્યાં ધર્મની નજરે દોષિત, વ્યવહારની નજરે ટીકાપાત્ર અને મહાજનની નજરે બહિષ્કારરૂપ ત્રિવિધ વિરોધ -સામે નાચી રહ્યાં હોય ત્યાં હાથ નાંખવાની હિંમત કેણ કરે? એક જ તમન્ના લાગી કે ગમે તેમ કરીને પણ આ ગુજર ભૂમિને એ રત્નથી વંચિત ન રાખવી. ભલેને એ માટે ગમે તેવા છોમાંથી પસાર થવું પડે. ભલેને જનસમૂહ તિરસ્કાર વિવે.
ઘટતી તૈયારી કરી, આસરાજ પુન: મંત્રીશ્વરને મહેમાન બન્યા. તક સાધી કુમારદેવીને ગુરુમહારાજે કહેલી વાત કહી સંભળાવી અને ઉમેર્યું કે આવું ભાગ્ય સૌ કોઈનું નથી હોતું માટે અન્ય સર્વ ભયે છોડી દઈ, મારી સાથે ચાલી નીકળવાની હા ભણ.
કુમારદેવી-“તમે ખાનદાનના સંતાન છે. તમારી વારતા મારી જાણ બહાર નથી જ. વળી ધર્મની પણ સમાનતા આપણું વચ્ચે છે, તો પછી શા સારુ આવી ઉંધી લેકવિરુદ્ધની સલાહ. આપે છે. મારો અને તમારે આ ભવ અને આવતો ભવ બગાડવાને માર્ગ બતાવે છે ?
૧૧૧
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
