________________
ગૌસ્વાથા
[ ૧૧૭ ]
નિપત્રે મૂલ્યે તુ દામ્ ' જેવી વૃત્તિ ધારણ કરી એણે ભાગચ'દ અને લક્ષ્મીચંદ્ન સમક્ષ એક ચુનંદા ખાઇગર તરીકે એવા તેા ભાગ ભજન્મ્યા કે, ભાળું માછલૢ જાળમાં ફસાય તેમ, તે ઉભય રાજાના આવા વર્તનથી માહાઇ ગયા અને મરણપથારી પરથી પિતાએ આપેલ શિક્ષા વિસરી ગયા. ઉભય ખંધુઓને પેાતાની શેતર ંજના પ્યાદા ખનતાં જોઇ, સુરિસંગ મનમાં મલકાવા લાગ્યા અને તેઓએ જે જાતનાં વચન માંગ્યાં તે આપવામાં પાછી પાની ન કરી. એ ઉભયના દિલમાં વસવસાનું ટીપુ પણુ રહેવા ન પામે તેવી દરેક ખાતરી આપી, પેાતાની સાથે બીકાનેર પાછા ફરવાનું ચાકડું ગેાઠવી દીધુ.
આ ઉપરથી જ ભવિતવ્યતાનુ મળવાનપણું પુરવાર થાય છે. તેમ ન હેાય તેઃ કરમચ' મત્રીની સૂચના આટલી જલદી ભૂલી જવાત ખરી ?
પેાતાના વંશના માન-મરતએ પૂર્વવત્ જળવાશે એવા ભરાસાથી લાભાયેલા, અને પ્રધાન તરીકેના અધિકાર પહેલાંની માફક પેાતાના હાથમાં સાંપવામાં આવશે એવા ઉજ્જવળ ભાવિથી આકર્ષાયેલા, ઉભય બંધુએ પોતાના વિશાળ કુટુ અને અને સર્વ અસમામને લઇ માતૃભૂમિના પ ંથે વળ્યા. એ વેળા તેમને જેમ પેાતાના માદરેવતનને વર્ષો પછી નિરખવાના કોડ હતા તેમ વંશની પ્રતિષ્ઠા જાળવી માનપુરસ્કર પુન: ઠરીઠામ થવાની ઊંડી અભિલાષા હતી. લાંખા કાળના પરદેશ વસવાટને આ રીતે અંત આવવાથી તેમને આનંદ સમાતા નહાતા. પાતાના સ્નેહીજન વચ્ચે પાછા ફરવાથી થનારા આન ંદનાં તેઓ સાથુલાં સેવી રહ્યાં હતાં. તેઓના હૃદયમાં આ રીતે પેાતાના તરફ સ્નેહભાવ દર્શાવનાર અને પેાતાનુ ભલું કરનાર રાજવી પ્રતિ આભારની લાગણીઓ સાગરનાં માજા' સમી ઉછળી રહી હતી !
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
