________________
ગૌરવગાથા
[ ૧૪૭] કરે તો એ સૈનિકે અહીં દોડતા આવે તેમ છે અને આ મામા સિંહ જોતજોતામાં શિયાળ બની જાય તેમ છે.” .
ત્યાં તે અનુચર આવ્યો અને નમસ્કાર કરી છે. “મહારાજ! આપની આજ્ઞા મેં સેનાપતિને કહી સંભળાવી. જવાબમાં તેમણે જણાવ્યું કે દંડનાયક સામે સેન્ટ તૈયાર કરવાનું અને એ રીતે આ રાજ્યને પાયમાલ કરવાનું કાર્ય તેમનાથી નહીં બને. આજ્ઞાનું ઉલ્લંઘન કરવાની ઈચ્છા નથી છતાં એનું પાલન કરવામાં માતૃભૂમિને દ્રોહ હોવાથી તે કાર્ય નહીં કરતાં આ તલવાર પાછી મોકલી છે.”
વિશળદેવના હાથ હેઠા પડ્યા. એણે તરત જ બ્રિજ પંડિત સમદેવ મારફત પિતાને પ્રથમ હુકમ રદ કર્યાની જાહેરાત રાજમાર્ગો એકત્ર થયેલ પ્રજાજનમાં કરાવી; એટલું જ નહીં પણ હવેથી રાજ્યની કોઈ પણ વ્યક્તિ સાધુ-સંત કે સંન્યાસીનું આ રીતે અપમાન ન કરી શકે એવો ઢઢેરો બહાર પાડ્યો.'
સેમેશ્વર કવિની દીર્ધદષ્ટિથી વાઘેલા વંશ પર આવેલ આ આકસ્મિક સંકટ દૂર તો થઈ ગયું પણ ત્યાર પછીથી મંત્રીધર વસ્તુપાલનું દિલ રાજકાજથી ઊઠી ગયું. સંપૂર્ણ પ્રમાણિકતાથી કરેલ રાજ્યસેવાને ફાંસીનો હૂકમ એ જે નતીજે હોય તે શા સારુ જીવનના પ્રાંત ભાગે એ ભાર વેંઢારતા રહેવું? એ પ્રશ્ન મંત્રીને વારંવાર મુંઝવી રહ્યો. એમાં તબિચત પણ લથડી. પોતાના શિરેથી લગભગ બધી જવાબદારી અન્યના હાથમાં ધીમેધીમે સેંપી દઈ, હવાફેર જવાનું અને તબિચત સુધરે યાત્રા નીકળવાનું નક્કી કર્યું. આમાં થોડાક વર્ષો વીત્યા. પૂર્વ કરતાં તંદુરસ્તી સુધરતી જણાઈ અને યાત્રાને વિચાર બર લાવવા શ્રી શત્રુંજય જવા મંત્રીશ્વર ધોલકેથી નીકળ્યા. પણ માર્ગમાં જ રેશે ઉથલો માર્યો અને અંકેવાલીયા ગામમાં તેઓ
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
