________________
[ ૧૦ ]
ઐતિયાસિક એની
આસરાજ કાઈ મામૂલી માણસ નહાતા. સાહસ અને ગાય થી ભરેલા હતા. આવી રત્નકુક્ષી કુમારિકાનું જીવન વેડફાઇ જાય એ વાત તેને ન જ રુચી, સમય સાધી સારાયે વ્યતિકર એણે આબુમ ત્રીને જણાવ્યે.
સમાજમાં ણિ અને પર પરાથી ચાલતી આવેલી રીતમાં પૂરી શ્રદ્ધા રાખનાર પ્રધાનજીએ જણાવ્યું કે—
“ ભાઇ, લક્ષણશાસ્ત્ર સાચુ હોય, તે પણ અહીં તે દૂધ ઢાળાઇ ગયું છે. તે પાછું આવવાનું નથી જ. વિધવા કુમારદેવી સધવા ન જ બની શકે. મને એવા વિચાર પણ ન જ ઉદ્ભવે, છતાં ધાર કે હું અને ફરીથી પરણાવવા તૈયાર થઉં, તા તેણીના હાથ પકડનાર કાઇ વીરàા નીકળશે ખરા ? કદાચ આવેગમાં આગળ આવશે તેા આ સમાજ સામે ટકી શકશે ખરા ? આ લેાઢાના ચણા ચાવવા જેવી વાત છે. સમાજમાંથી સદાને માટે ફૂંકાઈ જવાનું કાર્ય છે. ભલભલા ચમરબંધીના ગજ પ મહાજનમાં ન વાગે. એવુ જોખમ ખેડવા કરતાં જે થયુ' તે ન થયુ નથી થવાનું માની ચાલે છે એમ ચાલવા દેવુ' એ જ ઠીક છે, આ વાતની ગંધ સરખી પણ પુત્રીને કાને ન જાય. આ વાત અહીં જ દાખી દેજે. ”
આસરાજ વડીલ એવા મંત્રીશ્વર પાસે:માન રહ્યો, છતાં કેઇ પણ પ્રકારે એના મનનું સમાધાન ન થયું. જેની કુક્ષીમાં રત્ન જેવા પુત્રા પાકવાના હાય અને ગુરુવચન પ્રમાણે જૈનશાસનની પ્રભાવના કરવાના હાય, એવું સત્ય અવધાર્યા પછી સમાજભયથી હાથ જોડી બેસી રહેવું એ મારા સરખા સાહસિકને ન શેાલે. વિધવા પુન`ગ્ન ન કરે એ સમજાય તેવી વાત છે પણ આ તા ખાળરાંડ છે. પતિના કર ગ્રહણ કર્યા સિવાય એણે ખીજું કંઇ જ અનુભવ્યું નથી. અપેક્ષાથી વિચારતાં કંઇ જ અગડી ગયું નથી.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat www.umaragyanbhandar.com
