________________
१६
अर्थ - अहो इति खेदे जूओ ! मोहराजानो महिमा ! जे भगवंत संबंधी दीक्षा ते पण जेम काजले करीने चित्रामणनुं लोप थाय छे, तेहनी परे कपटे करीने लोपी नाखे छे, जेम कमलने विषे हिम, शरीरने विषे रोग, वनने विषे अग्नि, दिवसने विषे रात्री, ग्रंथने विषे मूर्खता, सुखने विषे क्लेश, ते उपद्रवना करता छे ते धर्मने विषे कपट ते दुःखकर्त्ता छे ।। १०-११ ॥ अतएव नयो धर्तु मूल्योत्तरगुणानलं ॥
युक्ता सुश्राद्धता तस्य न तु दंभेन जीवनं ॥ १२ ॥ परिहर्तुं न यो लिंगमप्यलं दृढरागवान् ॥ संविज्ञपाक्षिकः सस्यान्निर्दभः साधुसेवकः ॥ १३ ॥
अर्थ — एहि हेतु माटे मूलगुण पंचमहाव्रत अने उत्तरगुण करणसित्तरी प्रमुख धरवाने जे प्राणी समर्थ न होय, तेणे श्रावकनां व्रत पालवां ते युक्त ज छे, पण कपट चारित्रं जीवकुं
रुडं नथी ॥ १२ ॥ हवे जे प्राणी व्रतने मूकवाने समर्थ नथी केमके जेने व्रत उपर दृढराग लाग्यो होय ते मूकी शके नहीं तो तेणे संविज्ञपक्ष अंगीकार करवो श्रेष्ठ छे, केमके निर्दभी साधुनी सेघना करवाथी घणो गुण थाय छे ॥ १३ ॥
निर्दभस्यावसन्नस्याप्यस्य शुद्धार्थभाषिणः ॥
निर्जरां यतनादत्ते स्वल्पापि गुणरागिणः ॥ १४ ॥ व्रतभारासहत्वं ये विदंतोप्यात्मनः स्फुटं ॥ दंभायतित्वमाख्यांति तेषां नामापि पाप्मने ।। १५ ।।
अर्थ - निष्कपटी होय, शुद्ध सिद्धांतना अर्थना भाषक होय, ते गुणे करीने ते उसन्नाप्रमुख साधु जो थोडी पण जतना
