________________
( १२५ )
जघन्य अने उतकृष्ट अंतरमुहूर्तनुं बे. ए पृथ्वी कायना बे भेदने पण पर्याप्ता जेले चार पर्याप्ति पुरी करी बे ते, तथा अपर्याप्ता जेले चारे पर्याप्त पूरी करी नथी, वा अपर्याप्ति अवस्थाएज मेरे वे, ते पर्याप्ता सूक्ष्म तथा बादर पृथ्वी काय एटले चार भेद थया:
अपकायना व्यार जेद. ते पाणीना जीव, तेमां कुवानुं; तलाव, समुइ, वरसाद, धुमर प्रमुखनुं पाणी. ए पालीना जीवनुं शरीर पण अंगुलना असंख्यातमा जागनुं. ए पालीनो पींम देखाय बे, तेना एक बीडुमां पण असंख्याता जीव बे. ए जीवनुं श्रायुष्य जघन्य अंतर मुहूर्तनुं, उत्कृष्टथो त्रण हजार वर्षं बे. ए बादर अपकाय, तथा सूक्ष्म अपकाय ते देखवामां आवता नश्री एटले वे भेद थया. ते पर्याप्ता तथा अपर्याप्ता वे मेलवतां अपकायना चार भेद थया.
कायना चार भेद ते. सूक्ष्म तेनकाय तथा बादर तेकाय. ए वे पर्याप्ता तथा अपर्याप्ता. एनुं शरीर अंगुलना असं ख्यातमा जागनुं, प्रानखं उत्कृष्ट त्रण दिवसनुं. एमां पण सूक्ष्म ते काय गोचर बे.
वातकायना च्यार नेद ते सूक्ष्म वानकाय तथा बादर वाकाय. ए बे पर्याप्ता तथा अपर्याप्ता एम चार जेव. वानकायनुंं शरीर अंगुलना श्रसंख्यातमा जागनुं, आयुष्य बादर वानकायनुं उत्कृष्ट त्रण हजार वरसनुं अने सूक्ष्म वानकायनुं अंतमुहूर्तनुं.
वनस्पतिकायना व नेद-तेमां प्रत्येक वनस्पति ते एक शरीरे एक जीव होय ते जेम के एक फलनी मांडे जेटलां बीजबे तेटला जीव बे. फलनी बालनो एक जीव, फलना गर्जनों एक जीव, वृक्षनी शाखानो एक जीव, मूलनो एक जीव, थममां एक जीव, पत्रमा एक जीव, एवी रीते जूदा जूदा जीव दोय. कोई कदेशे जे आाखा काममां एक जीव तो फलना, बी
