________________
(२०५) रचना पैशा विद्याच्यासना फंममा लेवा. जे न्यातमां लग्नने सिमंतनी एक न्यात करतां वधारे न्यातो जमामवानो चाल ले ते न्यातमा एक न्यात करतां वधारे न्यात जमामवानो रीवाज बंध करी तेना बचावना पैशा पा फंझमा लेवा. तेनो एवो अंकुश जोशए के ज्या सुधी ठरावेला पैसा फंझमां नहीं प्रापे त्यां सुधी हस्तमेलाप विगेरे थाय नही. आ ठराव पसार थाय तो केटलीएक उपज दर वस्सनी थाय. वली मर्ण पाबळ केटली. एक ज्ञातीमा न्यातो जमामवानो रीवाज ए रीवाज बहुज दीलगोरी नरेलो . घणुं करी अन्य दर्शनीनी रीत जैनमा दाखल भएली जणाय ने ए जमण केटलुं निर्दय ले ते थोडं जगावूछु. केटलाएक देशमा जे दिवस न्यात होय तेज दिवशे परदेशना माणसो रमवा आवे ते धणुं करीने जे वखत न्यात जमवा बेसे तेज वखत रमवा कुटवानुं काम चाले . हवे जे माणसने त्यां मृत्यु श्रयुं होय ते माणस केटली दीलगीरीमां होय ते तो सर्व कोश्ने अनुन्नव . हवे एवी दीलगीरीवालाने त्यां जमवा जवानुं मन वज जेवी गतीवालाने थाय, पण दयालु माणसनुं मन शी रीते थाय? अने पाय तो निर्दयता साबीत थाय . वली एक बाजु नपर रमता कुटता होय ने कुटवायी गतीमांथी लोहीधारा निकळती होय अने ते वखत जमवा बेसनार सुखे प्रसन्नताये खाय ए केवी निर्दयता जे.वळी केटलाएक बुट्टा माणस मरवा पमया होय ने मर्ण जेवी स्थितीमां होय तेने जोश्ने आवीने लोकने बोलतां सांतल्या के के हवे लामवा सही थाय एवं . पगे ते माणस मर्ण पामे, त्यारे खुश थाय ले के हवे सामवा मलशे. ए जे लामवा बदल खुश थाय ने तेमां गरनित पंचेंीना मर्णनी अनुमोदना थाय , आ पाप केटलं . ते ज्ञानी कहे ते खरु. पण खावानी तृष्णाने लीधे माणस
