________________
( 909 ) पमे माटे पेदाशपर थाय त्यां सुधी वेपार नपर टेक करवो नहीं पण जेम माणसो समजे तेम करवू, केमके बधा माणसना विचार मळवा मुश्केल पमे डे अने आवां काम माणसने प्रसन्न करीने करवानां ; जेम कोश्ने अप्रीती न थाय तेम करवानुं . आ काम करवाश्री जेम पोतानी जातिना माणसने जमवानुं मळे ले ते पोताना करा हुशी आर थशे तो वधारे जमवानुं मळशे, जमवानुं जवानुं नथी. वलो कर नहीं आपे.तो गेकरा नणाववा निशाळमां वधारे कर आपवो पमशे ते पण बचशे, माटे सर्वे नाइनए मनमां आ वात विचारवी जोशए अने पैसानुं फंस प्राप्त करवू. पैसा विना कंश काम बने एवं नथी.
४. ए पैसाना खरच करवामां प्रथम निशाळो गुजराती इंग्रेजी संस्कृत अने जैनधर्मर्नुए नणे एवी निशाळो जोशए. आ निशाळमां पण अन्यायमांथी मन खसे एवं शिक्षण आपवू जोशए. संस्कृत नगनार माणसने घणां वर्ष अभ्यास करवो पमे त्यां सुधी एमना कुंटुंब- पोषण थाय एवा बंदोबस्तनी जरुर , ते विना हालमां संस्कृतशाळामां अन्यास गेकरा करे ले पण ते गेकरा पुरुं संस्कृत ज्ञान मेळवी शकता नथी, अधुरं मूकी चाल्या जाय ; तेनुं कारण एटलुंज के धनवानना ओकरा तो प्राये अभ्यास करता नथी अने ते करनार विरलाज निकलशे. साधारण स्थितीना गेकरा पचीश त्रीश वर्षनी कमर सुधी अभ्यास करे त्यारे संस्कृत ज्ञान पुरुं करी शके तो एटली कमर सुधी एना कुटुंबनो निर्वाह केम थाय? वली धननी तृष्णा धनवानने लाखो मले तो पण शमती नथी तो साधारण मारासने तृष्णा केम शमे माटे पंदर वरशनी कमर थाय त्यार श्री कुटुंबना निर्वाहनी फीकर वाय, ते फीकर न थाय एवो बंदोबस्त नणावनार तरफश्री थयो होय तो सुखे अभ्यास पुरण