Book Title: Swopagnyashabda maharnavnyas Bruhannyasa Part 1
Author(s): Hemchandracharya, Lavanyasuri
Publisher: Jain Granth Prakashak Sabha

View full book text
Previous | Next

Page 338
________________ २८० बृहद्वृत्ति-बृहन्यास-लघुन्याससंवलिते [पा० ४. सू० ९०.] MPAMRAPrarPANTARPran a .... aar.. ..... . ... ..' . नियमेन व्यावृत्तिरिति, यदाह-श्रीकय्यटः-यदि तुल्यजातीया- भवति । धुटीत्येव ? अपः पश्य । शेष इत्येव ? हे. पेक्षो नियम आश्रीयते तदा शेनपुंसकलिङ्गसम्बन्धित्यं घटत्वं स्वप्! ॥ ८८ ॥ वास्तीति तदाश्रये नियमे विज्ञायमानेऽयमर्थः स्यात्-'इन्नादीनां । श० न्या०-अप इति । अपशब्दस्य बर्थवाचिस्वाद् नपुंसकानां शावेव घुटि दीभवति, न घुडन्तरे न च तेषां द्विवचनैकवचने न सम्भवत इति बहुवचने एवोदाहरणमुपन्य5 नपुंसकानामन्यो धुडस्तीति नियमविधानसामर्थात् प्रकरणापन्नं । स्तम् । आनोतेः “आपः किम् हस्खश्च" [ उणा० ९३१.] घुटत्वं, सामर्थ्यप्रापितसन्निधानं च नपुंसकत्वमुभयमध्यविशेषा- | इति विपि अपादेशे च अप , तेतो जसि अनेन दीर्घत्वे आपः, दनपेक्ष्य प्रत्ययमाने स्त्री-पुं-नपुंसकसम्बन्धिनी दीर्घत्वव्यावृत्तिः । एवम्-शोभना आपो यस्य यत्र वा तदन्तविधेरिष्टत्वात् साव-45 क्रियत इति सर्वमिष्टं सिद्धमिति। "अहन्पञ्चमस्य." [४. १. | नेन दीर्घत्वे स्वाप, एवमन्यदपि । बह्वय आपो येष्विति १०७.] इत्यत्राइन्ग्रहण न्यायानुवादकमिति । अर्थवदिति- | "पूजास्वतेः प्राकटात" [७. ३. ७२.] इति समासान्तप्रति10 “लिहि गतौ” अतः "श्वन मातरिश्चन-मूर्धन्-प्लीहन् ०" [उणा० षेधाभावात् "प्राक्पू:पथ्यपोऽत्” [ ५. ३. ७६. ] इति समा ९०२.] इत्यनि निपातनाद् दीर्घत्वे प्लीहन् , अत्र हनोऽर्थवतो सान्तेऽति तेन धुटो व्यवधानान भवतीत्याह-बह्वपा ग्रहणात् तेनैव तदन्तविधित्वे, अस्यैव च प्रत्ययान्तरे नियमेन इत्यादि ॥८८॥ 50 दीर्घत्वव्यावृत्तेः प्लीहन्नित्येकदेशस्यानर्थकस्य ग्रहणाभावे नियमा न्या सा-अप इति-नेह व्याख्यातम् ] ॥ ८८ ।। भावात् दीर्घत्वव्यावृत्त्यभाव इत्यर्थः । ननु भवत्वत्र प्रकरणे 16 तदन्तविधिस्तथापीन्निति प्रत्ययग्रहणं भवतीति 'दण्डीनि' इत्य नि वा।१।४।८९॥ त्रैव दीर्घत्वेन भवितव्यम् ; न तु बहवो दण्डिन एषामिति 'बहु- | त०प्र०-अपः स्वरस्य नागमे सति घुटि परे वा दण्डीनि' इत्यत्र, नैतदस्ति-यत्र हि प्रत्ययस्यैव ग्रहणं तत्रायं दी| भवति । स्वाम्पि, स्वम्पि; अत्याम्पि, अत्यम्पि; समा. न्याय उपतिष्ठते, न चेदं प्रत्ययस्यैव ग्रहणम् , अन्यथा “वा- सान्तविधेर नित्यत्वात् बह्वाम्पि, बह्नम्पि ॥ ८९ ॥ 55 समी" इत्यत्रापि दीर्घत्वाभावः स्यात् । ननु मा भूत् तत्रापि श० न्या०--निवेति । शोभना आपो येष्विति “पूजा20 दीर्घत्वं का नो हानिरित्याह-अनिन स्मिन्नित्यादि ॥ ८॥ खतेः प्राक् टात्" [ ७. ३. ७२.] इति समासान्तनिषेधाम्या०स०-इन-हनित्यादि । भ्रणहानीति-हन्निति हन्तेः | जसः शसो वा श्यादेशे "धुटा प्राक" [१.४.६६.1 विवन्तस्येदं ग्रहणम् , न च हन्ते: केवलस्य किप दृश्यते इति तदन्त- | इति नागमेऽनेन पक्षे दीर्घत्वे स्वाम्पि, स्वम्पिः एवम्मुदाहरति । बहुपूषाणीति-पूषार्यम्णः स्वप्रधानायां वृत्तौ शेर-अत्याम्पि, अत्यम्पि। समासान्तविधेरिति-"ऋक्पू:-60 संभवात् तौ समासे उपसर्जनभूताबुदाहरति-एषां शि-स्योरेवेति- पथ्यपोऽत्" [७.३.७६.] इत्यस्येत्यर्थः । मनु नि' इति विषयएषामेव शि-स्योरिति विपरीतनियमस्तु न भवति "वश्य-माय." सप्तम्येव घटते, कथमुक्तम्-नागमे सतीति, यतः "धुटां प्राक [६. १. ३.] इत्यत्र युवेति "पराणि काना." [३.३.२०. [१.४.६६.] इति नागमो विधीयते. स च नपुंसके, नपुंइत्यत्र तु पराणीति निर्देशात् । वृत्रहणाविति-संशायां "पूर्व- | सकं चार्थः, अर्थे च शब्दानुशासनेऽस्मिन् कार्यासम्भवानपुंसपदस्था." [२. ३.६४.] इत्यनेन, असंज्ञायां तु "कवंगक-काभिधायी शब्दो नागमं विधातुमाश्रयणीयः, स च शब्दः वरवति" [२. ३. ७६.] इति णत्वम् । तदन्तविधिमिति-ननु । प्रयोगानुगमनीय इति नागमो बहिरङ्गः, अयं तु दीर्घः साक्षा10 *अनिनस्मन् ० * इत्यत्रातोरनिर्देशात् अमर्थकेन तदन्तविधेरप्रयो- | दपशब्दमुच्चार्य विधीयमानो यथोच्चारितस्यैव क्रियमाणोऽल्पा गात् *अर्थवगृह्णन्यायात् कियान्' इत्यत्रैव दीर्घः प्राप्नोति, न श्रयत्वादन्तरङ्ग इति पूर्व प्रवर्तते, पश्चात् तु नागम इति, गोमानित्यादौ, सत्यम्-अतुरनर्थकोऽपि तदन्तविधि प्रयोजयति, नैवम्-निग्रहणादेव पूर्व नागम एव भवति, अन्यथा नागमं मत्वादीनामुकारानुबन्धकरणात्, अन्यथा तेषामपि शतृवद् ! बाधित्वा पूर्व दीर्घत्वे *सकृद्गतत्वात् पश्चान्नागमो न स्यादिति 10 ऋकारभेवानुबन्धं कुर्यात् ॥ ८७ ॥ निग्रहणमनर्थकं स्यात् ॥ ८९ ॥ न्या०स०-नि वेति-[नेह व्याख्यातम् ] ।। ८९ ॥ 35 अपः।१।४।८८॥ त०प्र०-अपः स्वरस्य शेषे घुटि परे दी| भवति । अभ्वादेरत्वसः सौ। १।४।९०॥ सापः, शोभना भापो यत्र-स्खा, स्वापम् , स्थापौ, त०प्र०-~-अरवन्तस्यासन्तस्य च भ्वादिवर्जितस्य संबवापः । 'बह्वपाः' इत्यत्र तु समासान्तेन व्यवधानान्न धिनः स्वरस्य शेषे सौ परे दीपो भवति । अतु-भवान.15 arrrrrrrrrrrr

Loading...

Page Navigation
1 ... 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472 473 474 475 476 477 478 479 480 481 482 483 484 485 486 487 488 489 490 491 492 493 494 495 496 497 498 499 500 501 502 503 504 505 506 507 508 509 510 511 512 513 514 515 516 517 518 519 520 521 522