Swopagnyashabda maharnavnyas Bruhannyasa Part 1

Author(s): Hemchandracharya, Lavanyasuri
Publisher: Jain Granth Prakashak Sabha

Page 452

११०
द्वितीयपरिशिष्टे श्रीअभयतिलकगणिविरचित विवृतिविभूषिते
इम ईश्वरा आढ्याः । तथा येषां फलान्यमृतरसखानि त्वमास्वादयो ये त्वया श्रुतपूर्वाश्च त इम आरामा उद्यानानि । तथा यं त्वं यशसा दृष्टपूर्वी सोऽसाववनीपतिर्भूयो वर्तते । अत्र प्रदेश ईक्षस्वालोकयार्थादीश्वरादीने त्रेति ॥ ७७ ॥ 5 ययितोऽस्मादिं देहि ययितोऽस्मायिदं पुनः । उदारायीश्वरायाहुरत्रेति स्वनियोगिनः ॥ ७८ ॥
15
[२७] इत्यादिना द्वित्वम् || हस्वादिति किम् ? भवानजः ॥ उणन इति किम् ? त्वमीशः ॥ स्वर इत्येव ? अर्हन् भवान् ॥ पदान्त इत्येव ' भविनाम् ॥ ७९ ॥
wwwwww
आच्छायां दीपिकाच्छाया खट्टाछायेव मा च्छिदत् । माच्छायाः कुर्वते रत्नदीपानत्राप्रमाछवीन् ॥ ८० ॥ 40
अत्र पुर उदारायीश्वरा आढ्याः स्वनियोगिनः खभाण्डागारिकानित्येवंप्रकारेणाऽऽहुः । यथा-अहो नियोगिन् ! यो याचकजन इतोऽस्मिन् विवक्षिते पूर्वादिदिग्विभागेऽस्त्यस्मायिदं स्वर्ण10 दुर्वर्णादि देहि । यः पुनरितोऽस्मिन् विवक्षिते पथिमादिप्रदेशे ऽस्त्यस्मायिदं पूर्वस्मादन्यद् भोजनवस्त्रादिकं देहीति ॥
अत्र पुरे मया लक्ष्म्या छाया शोभा येषां ते माच्छाया ईश्वरा रत्नदीपान् रत्नान्येव दीपान् मणिमयान् प्रदीपान् कुर्वते । किंभूतान् ? प्रमिमीते विचि प्रमा नास्ति प्रमा परिच्छेत्ता यस्याः सा तथाभूता छविः कान्तिर्येषां तान् । सर्वतः प्रसरत्कान्ती - नित्यर्थः । रादीपकरणे हेतुमाह । दीपिकाच्छाया दीपपृष्ठेऽन्ध- 45 कार आच्छायामीषदपि लक्ष्मी मा च्छिदन्मा स्म विनाशयत् । यथा खड्डाछाया आच्छायां छिनत्ति । दीपखद्वयोश्छाये हि स्पृश्यमाने अश्रिये स्याताम् । यत् पुराणम् -
बन्ध एते । दृशा अस्याः । क इव । स्तुत्या अन्योन्य । भो इन्द्र । भगो ईश । अघो अर्क । इत्यत्र “खरे वा" [२४] इति वययोर्वा लुक् ॥
अजारजः खररजस्तथा संमार्जनीरजः ।
दीपमञ्चकयोरछाया लक्ष्मीं हन्ति पुराकृताम् ॥ इति ॥ 50 दीपिकाच्छाया खढाछाया । इत्यत्र “ अनाकार” [२८] इत्यादिना वा छस्य द्वित्वम् ॥ अनायाङ इति किम् ? आच्छायाम् । माच्छिदत् ॥ बित्करणान्माच्छाया इत्यत्र विकल्प एव ।
www
|
www
पक्षे - विष्णवु । असावु । कयु । आदित्यायु । भौयादित्याः । भगोयिन्दो । अघोरिन्द्र । इलन "अस्पष्टा” [ २५ ] इत्यादिना वययोः स्थाने नित्यमस्पष्टावीषत्स्पृष्टतरौ क्यौ । अवर्णात् त्वनुजि वा । बन्धवत्र | साधवीक्षस्व | असाववनीपतिः । आगन्ताविति । तयीश्वराः । तयारामाः । अस्मायिदम् अस्मा20 विदम् । ययितः ययितः । उदारायीश्वराः । ईश्वरायाहुः । अनुजीति किम् ? उनि अस्पष्टावेव यथा स्यातां तथा चोदाहृतम् ॥ ययितः । उदारायीश्वराः । भोयादित्याः । भगोयिन्दो । अघोयिन्द्र । इत्यत्र “रोर्यः” [ २६ ] इति रोः स्थाने यः ॥ अवर्णादिभ्य इत्येव ? आहुरत्र ॥ ७८ ॥ 25 त्वमीशो भविनामर्हन् भवान् विष्णुर्भवानजः । स्तुवन्नाह सुभण्णेवं श्रद्धया युङिहार्हतः ॥ ७९ ॥
तेन पक्षे माछाया इत्यपि ज्ञेयम् । आउसाहचर्येणाऽव्ययस्य मा ग्रहणात् प्रमाछवीनित्यत्रापि विकल्पस्तेन प्रमाच्छवीनित्यपि 55 ज्ञेयम् ॥ ८० ॥
हे ३च्छातोदरि ! हेरेछेके ! तन्वि ३च्छद्म न यद्विधुः । ह्रीच्छनिच्छति ते वक्त्रच्छायामत्रेति गीर्नृणाम् ८१
www.www.
|
अत्र पुरे नृणां प्रस्तावात् कामिनामित्येवंविधा गीरस्ति । यथा हे३च्छातोदरि ! कृशोदरि ! हे३छेके ! हे तन्वि३ 160 कृशानि ! त्वन्मुखेन्दीवरलक्ष्म्या निर्जितत्वाद् होच्छन् लजमानः सन् विधुश्चन्द्रो यत् ते वक्रच्छायां मुखलक्ष्मीमिच्छति प्राप्तुं वाञ्छति, तन च्छद्म, न कूटं किन्तु सत्यमेतदित्यर्थं इति ॥ । ३च्छातोदरि हेरेछेके । इत्यत्र "श्रुताद् वा " [२९] इति वा द्वित्वम् ॥ हेहैष्वेषामेव” [७.४.१००.] इति श्रुतः ॥ दीर्घादि- 65 त्येव ? तन्वि ३ च्छद्म । “दूरादामध्य” [७.४.९९.] इत्यादिना
इह पुरेऽर्हन् देवतास्थाऽऽर्हतः श्रावकः । श्रद्धया भावनया युङ् युक्तः पुलकाञ्चिताङ्गो नेत्रजलालावितकपोलश्चेत्यर्थः । सुष्ठु भणति विचि सुभण् मधुरगीश्च सन् स्तुवंस्तीर्थकरं नुवन् सन्ने 30वमाह भक्तिविशेषेणार्हन्तं प्रतीदं ब्रूते । यथा हे अर्हन् ! जिने श्वर ! भविनां भव्यानां त्वमीशस्त्वमेव महेश्वरो भवान् विष्णुस्त्वमेव नारायणो भवानजस्त्वमेव स्रष्टा । तवैव मुक्तिप्राप्तिहेतुत्वात् त्वत्तोऽन्यद्धर - हरि- ब्रह्माख्यं देवतान्तरं भव्यलोका- | लुतः ॥ नामाराष्यं नास्तीत्यर्थ इति ॥
।
इच्छति । ह्रीच्छन् । वच्छायाम् । इत्यत्र "खरेभ्यः "
35 युहि । सुभवम् । स्तुवन्नाह । इत्यत्र "हखात्" [३०] पदान्तेऽपदान्ते च द्वित्वम् ॥ ८१ ॥
wwwwww
wwwww