________________
સ્વાત્મદશા”
ધન્ય રે દિવસ આ અહો, જાગી રે શાતિ અપૂર્વ રે, દશ વર્ષ રે ધારા ઉલસી, મો ઉદયકર્મને ગર્વ રે ધન્ય૦ ઓગણીસસે ને એકત્રી, આવ્યો અપૂર્વ અનુસાર રે, ઓગણીસસે ને બેતાલીસ, અદ્ભુત વૈરાગ્ય ધાર રે ધન્ય) ઓગણીસસે ને સુડતાલીસે, સમકિત શુદ્ધ પ્રકાશ્ય રે, શ્રુત અનુભવ વધતી દશા, નિજસ્વરૂપ અવભાસ્યુ રે. ધન્ય૦ ત્યાં આવ્યો રે ઉદય કારમો, પરિગ્રહ કાર્ય પ્રપચ રે; જેમ જેમ તે હડસેલીએ, તેમ વધે ન ઘટે એક રચ રે ધન્ય વધતું એમ જ ચાલિયુ, હવે દીસે ક્ષીણ કાઈ રે, ક્રમ કરીને રે તે જશે, એમ ભાસે મન માહિ રે. ધન્ય) યથાહેતુ જે ચિત્તનો, સત્યધર્મને ઉદ્ધાર રે, થશે અવશ્ય આ દેહથી, એમ થયો નિરધાર રે ધન્ય૦ આવી અપૂર્વ વૃત્તિ અહો, થશે અપ્રમત્ત યોગ રે, કેવળ લગભગ ભૂમિકા, સ્પર્શીને દેહવિયોગ રે ધન્ય૦ અવશ્ય કર્મને ભાગ છે, ભેગવવો અવશેષ રે, તેથી દેહ એક જ ધારીને, જાશું સ્વરૂપ સ્વદેશ રે ધન્ય૦
– શ્રીમદ્ રાજચંદ્રઝ હાથનોધમાથી
* આ સ્વાભદશાના પદે શ્રીમદે પોતાના દેહોત્સર્ગ પહેલાં ચાર વર્ષ અગાઉ (સંવત ૧૯૫૩માં) લખ્યા હતા. આ પદે શ્રીમના હસ્તાક્ષરમાં ભિન્ન ભિન્ન અવસ્થાના ચિત્રપટમાં વચ્ચે આપેલ છે.
