________________
सकलसंसारभयभेदकं जिनवचो मनसि निवधानरे । विनय परिणमय निःश्रेयसं विहित शमरससुधापानरे क०८
इतिश्री शांतसुधारसगेयकाव्ये संसारभावनाविभावनो नाम तृतीयः प्रकाशः ॥
ત્રીજી ભાવના અષ્ટક ૧, મેહરિપુએ અહિ (પ્રગટ) ગળે પકડીને પગલે પગલે વિપદાને પમાડેલા હે જીવ! તું આ સંસારને જન્મ મરણાદિક ભયથી ભરેલે અતિ બીહામણે સમજ.
૨, હે મૂઢ આત્મન ! સ્વજન પુત્રાદિકના પરિચયરૂપ બંધનથી તું શા માટે વ્યર્થ બંધાય છે? પગલે પગલે નવ નવા અનુભવવડે અને પરાભવવડે તું વારંવાર વ્યાપ્ત થયેલ છે. (તે તપાસ !)
૩, અહે કવચિત તું સંપત્તિને મદ કરે છે અને ક્વચિત્ દારિદ્રથી દીન બને છે, (વળી) ખેદની વાત છે કે પ્રતિભવ કમે વશવતી તું નવ નવા રૂપને ધારણ કરે છે. મતલબ કે આ સંસાર રૂપ રંગભૂમિમાં તું કર્મને આધીન બની નવા નવા પ્રકારના નાટકીયાના જેવા વેશ ધરે છે. - ૪, કવચિત તું બાલ્ય અવસ્થાને આધીન હોય છે, કવચિત્ તરૂણ વયના મદથી માતે હોય છે, કવચિત્ દુર્જય જરાથી જર્જરિત થયેલું હોય છે, અને કવચિત્ યમના હાથે ચઢેલ હોય છે. આમ તારા વિધવિધ રૂપ રંગ થયા કરે છે.
૫, પુત્ર પણ (દેવવશાત) ખરેખર પિતાપણે ઉપજે છે. અને પિતા વળી પુત્ર પણે અવતરે છે, એવી રીતે સંસાર
