________________
૧૬૫
માંથી જાગવું જ જરૂરનું છે. અન્યથા બહુજ ખેદકારક પાયમાલી દિન પ્રતિદિન વધતી જ સંભવે છે. જાગતાને ભય નથી. એ મને હાવાક્ય વૈશ્યવર્ગ હવે ક્ષણે ક્ષણે સંભારી રાખવાની જરૂર છે. * ગઈ સે તે ગઈ ” હવે રહી તેની સંભાળ લેવાની છે તેમાં જેટલી ઉપેક્ષા એટલીજ ગંભીર હાનિ સમજી લેવાની છે. સમજુ ને વધારે શું કહેવું ! - ૪૬ શુદ્ર ભક્ષ અભક્ષ જે ભખે—જેને ભક્ષ્યાભઢ્યને કંઈ પણ નિયમજ નથી, જે પરજના કિંમતી પ્રાણને વિનાશ કરી-કરાવીને રાક્ષસોની જેમ માંસ ભક્ષણ કરે છે, સુરાપાન કરે છે, મૃગયાની રમતમાં સંખ્યાબંધ જીવને સંહાર કરે, કરાવે છે અને એવાજ અનર્થકારક કાર્યોમાં ક્ષણિક કલ્પિત સુખ–સ્વાર્થ ખાતર થતી પારાવાર જીવહિંસાની લગારે દરકાર કરતા નથી તેવા નીચ નાદાન જનેને જ્ઞાની પુરૂષે શુદ્ર જનની કેટિમાંજ લેખે છે. ઉત્તમ પુરૂષ તે સ્વમમાં પણ પરજીવને પીડા કરવા ઈરછે નહિ, શાણા સજ્જન પુરૂષે તે સહુના પ્રાણ પિતાના પ્રાણ સમાન કે તેથી પણ અધિક લેખીને પોતાના પ્રાણથી પણ પરપ્રાણની અધિક રક્ષા કરે છે, અને તેથી જ તેઓ મિથ્યા મેજશેખને વશ નહિ પડતાં જેમ સ્વપરનું અધિક શ્રેય સધાય તેમ દિનરાત યત્ન કર્યા કરે છે. સજન પુરૂષે કદાપિ પણ નીતિ–ન્યાય-પ્રમાણિકતાનો માર્ગ મૂકીને અનીતિ-અન્યાય-અપ્રમાણિકતાને આદરતા જ નથી અને તેમાં જ તેમની ઉત્તમતા સમાયેલી છે, ત્યારે શુદ્ર જન પિતાના કલ્પિત તુચ્છ સ્વાર્થ ખાતર પરના પ્રાણ લેતા પણ ડરતા નથી. એવા અનાર્ય આચરણ કરનાર શુદ્ર જને પિતાને આ ભવ અને પરભવ બગાડે છે અને
