________________
२०७
પવિત્ર કરી જે છહા તુઝ ગુણે, શિર વહિયે તુઝ આણ મનથી કદિએ રે પ્રભુને વિસારિયે, લહિયે પરમ કલ્યાણું.એવા પરમ ગુરૂના ગુણગ્રામથી જ પાવન થાય છે, તેમની પવિત્ર આજ્ઞાને વહન કરવાથી આપણું ઉત્તમાંગ દીપી નીકળે છે અને તેમનું સદાય સ્મરણ કરવાથી અંતઃકરણ ઉજવળ થાય છે; યાવત્ તેથી જન્મમરણની સર્વ વ્યથા ટળે છે અને અક્ષય અનંત એવું મેક્ષસુખ મળે છે.
૧૦૩. મેહજાળ મહેટે અતિ કહિએ, તાકે તોડ અક્ષયપદ લહિ -આપણને મુંઝાવે તે મેહ. ઉત્તમ પ્રકારના જ્ઞાન-દર્શનનું આચ્છાદન કરનાર અને અશુદ્ધ વૃત્તિ ને પેદા કરનારજ મેહ છે. રાગ, દ્વેષ, ઈર્ષ, ખેદ, મત્સર એ સર્વે એનાજ ઘરના છે. જૂદા જૂદા રૂપ ધારનાર કેધ, માન, માયા અને લેભ રૂપ તેને ગાઢ પરિવાર છે. દુર્ગતિના કારણરૂપ ૧૮ પાપસ્થાનકોમાં પ્રવૃત્તિ કરાવનાર મેહજ છે. તે મહેટામાં મહેટ જગજાહેર ચોર છે. તે ધોળે દહાડે ધાડ પાડી પ્રાણુઓનું સર્વસ્વ હરી જાય છે. જે કંઈ પણ આત્મસાધન કરવા ઈચ્છે છે તેને તે જાતે પજવે છે અથવા પિતાના પરિવારને તેને પજવવા ફરમાવે છે. તેમાં પણ કોઈ ધર્માત્માનું તે છિદ્ર દેખી બહુજ ખુશી થાય છે. મોહ આવી વિવિધ રીતે જગતની વિડબના કરે છે. “ હું અને મારું ” એ મંત્ર ભણાવી સહને અંધ કરી નાંખે છે. એવા અતિ દુષ્ટ અને પ્રબળ મેહને હણ્યા વિના કેઈમેક્ષપદ પામતે નથી, અને તે મને ક્ષય કર્યા પછી મોક્ષપ્રાપ્તિ અતિ શીવ્ર થાય છે. તેને અમેઘ ઉપાય આત્મશ્રદ્ધા અને આત્મરમણ રૂપ રત્નત્રયીનું યથાર્થ આ
