________________
૧૫૦
ધર્મબુદ્ધિ, આવી મિથ્યામતિ એજ મિથ્યાત્વ તેને રેપ એટલે અટકાવ કરે તે જ પરમ બંધ છે. ઉપર કહેલું મિથ્યાત્વ અનાદિ કુસંગે પ્રભવેલું છે, તેને રેધ કરવા આત્માથી જનેએ સુસંગ સજવા સાવધાન થવું ઘટે છે, મહા સમર્થ જ્ઞાની પુરૂષના નિષ્પક્ષપાતી વચન ઉપર પુરતા વિશ્વાસ વિના તે અનાદિ અનંત રેગ ટળવાને નથી, અને અનંત અવ્યાબાધ અક્ષય સુખ થવાનું નથી.
ર૬. મિથ્યાદગ દુઃખ હેત અબોધ–જેથી મિથ્યાત્વજન્ય અનંત અપાર દુખ ઉપજે તેજ અધ યા અજ્ઞાન છે. મિથ્યાત્વ એ મહાશલ્ય, મહાવિષ, મહા વ્યાધિ અને મહા દુઃખરૂપ છે, તેને તેની મહાવ્યથાને ન મટાડે તે જ્ઞાન જ નહીં કિંતુ અજ્ઞાન જ સમજવું. જે પોતે જ પૂર્વોક્ત મિથ્યામતિથી મિથ્યા વાસના થી ભરેલા છે તે બાપડા પરના મિથ્યાત્વને શી રીતે મટાવી શકે ? જે પોતે જ ભોદધિમાં અનેકશઃ ડુબતા હોય તે બીજાને શી રીતે તારી શકે ? જેમને પિતાનેજ સમ્યગદર્શન–સમ્યકત્વ પ્રગટયું નથી તે બીજા અર્થી જનેને શી રીતે સમગ્ર દર્શન પ્રગટાવી શકે? જે પિતેજ નિરંતર નિર્ધન દુઃખી સ્થિતિમાં સબડ્યા કરે છે તે બીજાને શાશ્વત સધન સુખી સ્થિતિમાં શી રીતે મૂકી શકે ? આથીજ મિથ્યાવાસના દૂર કરવા અંતઃકરણથી ઈચ્છતા હોય તેમણે એવા સમર્થ નિષ્પક્ષપાતી સંત સુસાધુ જનની હિતશિક્ષા હૈયે ધરી તેનું મનન કરી સ્વઆચાર વિચારમાં બનતે સુધારો કરવા મેદાન પડવું એજ આત્માને એકાંત હિતકારી માર્ગ છે અને એજ ઉપાદેય છે.
૨૭ આત્મહિત ચિંતા સુવિવેક–જેથી આત્માનું હિત
