________________
૩ ૩
૨, હે આત્મન ! તું નિચે મમતાને પરતંત્ર રહી સદા ' સર્વદા પરપુગલિક કથાથી કદર્શિત છત શામાટે ખેદ પામ્યા કરે છે? તારા અનુપમ ગુણરત્નને કદાપિ કેમ વિચાર કરતો નથી? નિજગુણરત્નનો જ વિચાર સદા સર્વદા કર્તવ્ય છે, તેજ કલ્યાણકારી સર્વ દુઃખથી સર્વથા મુક્ત કરનાર છે.
૩, હે પ્રિય! આત્મન, તું જેના માટે યત્ન કરે છે, જેનાથી બીહે છે, જેમાં સદાય આનંદ માને છે, જેને જેને શાચ કરે છે, જેને જેને ઈચ્છે છે અને જેને પામીને પ્રીતિને પરવશ થઈ જાય છે, અને જેમાં સ્નેહથી રંગાયે છતો તારા નિર્મલ સ્વભાવને મૂકી દઈ જેમ આવે તેમ અસમંજસ બેલે છે, તે સર્વ પરાયું જ છે. તેમાંનું કંઈપણ તારૂં નથી જ, તેને તું ઉડે ઉતરીને વિચાર કરી જે. !
૪, સંસારચકમાં પરિભ્રમણ કરતાં તે કેટલી બધી માઠી કષ્ટકદર્થનાઓ સહી છે? તેમ જ નરક તિર્યંચ સંબંધી એનિઓમાં તું વારંવાર વિડંબિત થયે છતે છેદન ભેદન પામે છે. તે સર્વ પરપુગલસંગને દુષ્ટ અનુભાવ વિસરી જઈને તેમાં જ રાગ ધરતે હે મૂઢ! તું મુંઝાઈ જાય છે, અને તેને જ સેવતો છતો કેમ (લગારે) લાજતો નથી.
૫, જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્ર લક્ષણ ચેતન વિના બાકીનું બધું પર છે, એ દઢ નિશ્ચય કરીને હે આત્મન ! તું સ્વહિત પ્રાપ્તિને માટે પ્રયત્ન કરો!
पंचम भावनाष्टकम्,
श्रीरागेणगीयते ॥ तुजगुण पार नहि सूअणो ए देशी
