Sarth Mahabharat Subhashitani

Author(s): Vishnu Vinayak Paranjape, Chintaman M Paranjape
Publisher: Keshav Bhikhaji Dhavle

Page 375

सार्थश्रीयोगवासिष्ठसुभाषितानि ५३ २६५ नैघृण्यमस्थैर्यमथाशुचित्वं
रथ्याचरत्वं परिकुत्सितत्वम् । श्वभ्यो गृहीतं किमु नाम मूखै
मूर्खेभ्य एवाथ शुना न जाने ॥ ७११६।५४ निर्दयता, चंचलता, अपवित्रता, रस्त्यांतून व्यर्थ भटकणे, निंद्य असणे हे धर्म मूर्त्यांनी कुत्र्यांपासून घेतले, किंवा कुत्रे मूर्खापासून शिकले हे नक्की समजत नाही. २६६ नैवास्त्यसौ जगति यः परदुःखशान्त्यै
प्रीत्या निरन्तरतरं सरलं यतेत ॥ ७/११९।३ दुसऱ्याचे दुःख नाहीसे करण्यासाठी मनापासून निरंतर योग्य रीतीने झटणारा या जगामध्ये कोणीही नाही. २६७ नोदेति नास्तमायाति सुखे दुःखे मुखप्रभा ।
यथाप्राप्तस्थितेर्यस्य जीवन्मुक्तः स उच्यते ॥ ३।९।६ सुखाचे वेळी ज्याच्या तोंडावरील तेज वाढत नाही, आणि दुःखाचे वेळी ते कमी होत नाही. याप्रमाणे प्राप्त स्थितीमध्ये जो निर्विकार असतो तोच जीवन्मुक्त होय. २६८ नोद्विजन्ते स्वकार्येषु जना अध्यवसायिनः॥६।८८।१९
निश्चयी लोक आपल्या कार्याविषयीं कधीं उद्विग्न होत नाहीत. २६९ नोपपन्नं हि यद्यत्र तत्र तन्न विराजते ।
मध्ये काचकलापस्य महामूल्यो मणियथा ॥५।३२।२८ जें ज्या ठिकाणी योग्य नसते, ते त्या ठिकाणीं शोभतही नाही. काचेच्या मण्यांच्या ढिगांत महामूल्यवान रत्न कसे शोभणार ?