________________
હેવાથી તે ગર્વિષ્ઠ બની હતી. નમ્ર અને સુશીલ ચંદ્રપ્રભાને તે આડકતરી રીતે રંજાડવામાં પરમાનંદ અનુભવતી હતી. આ બધું તે શાણી વહૂએ ભૈર્ય રાખી ખમી લીધું, પણ વસંતની માથી આ જોઇ શકાયું નહિ. તેની આંખ ફાટી અને કલહનો ઉદ્દગમ થયો. વસંતે માતાને જરાપણ ગણકારી નહિ. તેણે પોતાની પત્ની ચન્દ્રપ્રભાને તેને પીયાર મોકલાવી દીધી કે જેમાં ચન્દ્રપ્રભાના શીલ અને સટ્ટણની રક્ષા થવા પામી.
અશક્ત અને જાગ્રસ્ત માતા ખાટલાવશ થઈ. તે બિચારીને હવે આખું ઘર સ્મશાન જેવું ભાસતું હતું કારણકે તેની આજ્ઞાધારક પુત્રી સમાન પુત્રવધૂ અહીંથી ત્રાસીને પીયર ગઈ તેના ખાનપાનમાં પણ ભાનુમતી વિશેષ ધ્યાન આપવામાં મંદદર થવા લાગી. ચલનવલનની શક્તિ નહતી અને પુત્ર કુલાંગાર જાગ્યો હતો અને પતિને વિયોગ થયો હતો તેથી પરમકૃપાળુ પરમેશ્વર વિના એ અબળાનું શરણ બીજું કોઈ ન હતું. વસંત પિતાની મોજ મજામાં પડ્યો હતો. તેને પોતાની માતા છવતી છે કે મરી ગઈ છે તેનું પણ ભાન ન હતું. એક વખત તે ભાઇ સાહેબ કેઇક નાચગાયનના મેળાવડામાં બિરાજ્યા હતા તે વખતે કપટરાજે બંગલામાં પ્રવેશ કરી સઘળી દોલત સ્વહસ્તગત કરી લીધી અને ભાનીને પલાયન કરવા સૂચવ્યું. ભાનુમતી કે જે કપટરાજને તેના કૂટયંત્રમાં એક આવશ્યક સાધનરૂપ થઈ પડી હતી તેની આખમાં ઠેષની છાયા પ્રકાશભૂત થવા લાગી હતી. કપટરાજ એથી સારી રીતે વાકેફ હતો, અને તેનો નીવેડે કેમ લાવવો એની યુક્તિ પણ તેના મનમાં રમી રહી હતી. એક માત્ર તે સારી તક તકસતું હતું કે જે હવે આવી પુગી હતી. ભાની નાની સરખી રકમમાં સંતોષ લઈ લે એ અશક્ય હતું તેથી તેજ રાત્રિએ કપટરાજ અને જાનીએ ગામ છોડ્યું.
કપટરાજના હાથમાં આવેલ પૈસે વસંતના બાપની આગલી અસ્કામત સાથે સરખાવતાં ઘણેજ ઓછો હતે. વસંતને ઉડાઉ અને મેલે સ્વભાવ તેને બહુ દુખકર નીવડ્યો. તેણે પિતાના ધનને મેટો ભાગ ઘરબેઠે ઉડાવી નાખ્યો હતો અને તેનો અવશેષ કપટરાજ લઇને નાશી છુટયા. વસંતે શહેરમાં જુદું જુદું કરજ પણ ઘણું કરેલું હતું કે જે કરજ તે પિતા પાસે રહેલા પૈસા વડે તે કદિ વાળી ન શકે એટલું હતું. આવા પ્રસંગેની વચ્ચે તેણે જોયું કે પટરાજ તથા ભાની માત્ર પિતાને ઘરેથીજ નહિ પણ આખા ગામમાંથી અદ્રશ્ય થઈ ચુક્યા હતા. લેણદારે તેના બંગલામાં અહેનિશ આંટા મારતા હતા અને વસંતે જોઈ લીધું કે કપટરાજ અને ભાનીએ સાથે મળી પિતાનું સર્વસ્વ હરણ કર્યું હતું. હવે વસંતને માટે ત્યાંથી નાશી છુટવા વગર અન્ય ગતિ વિદ્યમાન ન હતી. તેણે પોતાની માતાને જીવિતસંશયમાં મૂકી આ નગરીમાંથી સહસા પલાયન કર્યું. આ તરફ કપટરાજ તથા ભાનીના અંતરમાં અન્યોન્ય અવિશ્વાસ અને ઉત્કંઠા વિધિત થવા લાગી. ભાનીથી કંઈપણ રીતે છુટા થઈ જવા ૫ટરાજ ઈચ્છતો હતો અને હાથ લાગેલા પૈસાથી પિતાનું જીવિતશેષ સુખમાં વ્યતીત કરવાની તેની ઉત્કટ ઇચ્છા હતી. કપટરાજની આ વૃત્તિ સાનીથી
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
