Pathik 1990 Vol 30 Ank 01 02

Author(s): K K Shastri and Other
Publisher: Mansingji Barad Smarak Trust

Page 17

અંતર યુગનું લોપીને
ખોટને ધધ કરું, પણ છત નવ કેઈને. સાથ રહે એરા એર
સ્વાથી સંસારમાં પણ ધર્મનું પાલન થયું. ગઝલના શબને પૂછે,
તું ભલે ભગવાન છે, તે હુંય સેવક છું ભલે. ગુંજી ગાશે ડેલર મેરા.
યાદ કરતાં આપને મારું જીવન પાવન થયું. રંગાય છું એક રંગમાં,
ભવસાગર પાર ઊતરાશે કે નહિ, ખબર નથી. ભેદ નથી કે કાળા-ગ.
આવડવું એવું મારાથી કિરતારનું કીર્તન થયું. ઘરની વાર્તા બાર પડી ને
હાકલ કરી યમ રાજાએ તેથી એ ચાલી નીકળે છલકી ઊઠયાં ચૌટાં-ચા.
આમા પરમાત્મા બન્યા ને ળિયું ખંડન થયું.. જડ જેવો “નંદનનો ચહેરે,
પાનખર તું આપે અને મને લઈ જાય છતાં પથ્થર સામે કરતે રા.
અમને સતત પણ થઈ જમવાનું મન થયું. છે. હા. બેડ કેલેની, બ્લોક નં. ૨
હલની જેમ જીવીને મહેકી ઊઠીએ જીવનભર, HST ૨૩, ભાવનગર-૩૬૪૦૦૧
કેટલાયે કાંટાઓનુ ફાજલ આવન-જાવન થયું..
મિત્ર મારા સર્વ સારા તે છતાં, “કાજલ” કહે : દર્દ અશોક તળપદા
કોણ જાણે ક્યાંયથી આ નામનું ધન થયું ચા નીચા આકાશે તારાં નયને ચમકે,
ઠે. ૪૬૧, તળાટી શેરી, વટવા-૨૮૨૪૪ એમ આ દિલ સાથે તારી યાદનાં છંદ ચમકે, ગીત ભરત યાજ્ઞિક આ દિલ સાથે ખોવાયેલ પ્રણયની યાદ આવે,
તેટલા ગઢમાંને કાંકરે ય કિલ્લાની જે રવિની ચમકથી તારલા અદશ્ય થઈ મલે.
અકબંધ હજી લાગે... શરણાઈના સૂર આપે દુઃખની યાદ,
ખેલાતી બારીથી કા નિશાન પછી અધિક દુ:ખ આપે તારા વિયોગની યાદ
સાહસનાં પૂર..પછી પૂર..., રંગીન મહેલ પાનેતર પ્રિયાને છુપાવી રાખે,
ઓળંગી ખાઈને કડી પૂરમાં ઝંપલાવે, સ્વજનોની ટોળી પ્રિયાને રોકી રાખે.
કાંઠા ચકચૂર અશ્રુવિહીન નયન આ તમાશો જોયા કરે,
કાંઠાના જેવુંય પછી રહી ન શકે છે, એમ મૂંગું દિલ છાનું છાનું રડ્યા કરે.
ચેમાસું તણા પછી જાગે... તૂટેલા... નથી એને દિલાએ દેનાર કોઈ સાથી,
સેળે શણગાર સજી કાંઠાનું રૂપ કરે, જનાર તો જાય છે મૂકી દુઃખને સાથી,
કંકુની અગિ વડે સાથિયા, છે. શંકરનિવાસ, મુ. ગેલેલ (તા. બોરસદ)-૩૮૪૮૦
ભીંતે-શેરી-છાં એ ઉબરી જુએ છેહવા થયું પ્રહલાદ મિસ્ત્રી
ઝાલવાની કે ઇ હવાતિવી. ભાલથી ઘૂંઘટ ખો ને મુખનું દર્શન થયું, મધરાતે સૂતેલા સૈનિકને કદી ચીસ તપતા દિલના વિરહ કરું વિસર્જન થયું..
ડૂસકું હવાનું સાવ લાગે.. આપને મળવાનું મુજને જ્યારે જ્યારે મન થયું. સી-૨૪, ભાવના ટેનામે, વાસણા તમારા સમ, ત્યારે ત્યારે વનમાં દર્શન થવું..
બેરેજ રોડ, અમદાવાદ ૩૮૦૦૦૭ કણ જાણે કેમ આજે ચેન કંઈ પડતું નથી. કચ્છી વાણી વીરડે/હરિદાસ કે. ઠક્કર યાદ આવી એમની ને છલકતું લોચન થયું. ૧ જીવ માત્ર શુભ મંગલ થિયે, ખરું કહું છું, મેં તમને હમણાં જ યાદ કર્યા.
નવે કેકે કી દુખ, આપ આવ્યાં તે અમારુ આંગણું પાવન થયું.. પ્રભુ કરુણા કરે, હરિ, ડેમિણીકે સમિતિને સુખ, ૧૪ એક-નવે.૧૯૯૦
પથિક-દીપભવાંક