________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
એક વખત અમારી હેપિટલના એક સને બહુ મોટું અને અશક્ય તેવું ઓપરેશન કર્યું. એનું નામ તે, ભાઈ, મેટા અક્ષરે છાપામાં આવ્યું. સરકારે એની કદર કરવા સમારંભ ગઠબે. સમાજને તે એમાં સાથ હેય જ. આ વાત મારી સમજમાં ન આવી. છેકટર છે તે ઓપરેશન કરે, એને એ બંધ કહેવાય એમાં સરકારે અને સમાજે શ ગઠવવો? જિલ્લા કલેકટરને આ વાત કહેવા ફોન કર્યો તે એણે સામેથી ફેનમાં મને હરખાતાં હરખાતા કહ્યું : “શેઠશ્રી, આ૫ની હોસ્પિટલનું નામ આખા રાજયમાં ઝળહળતું થઈ ગયું. આપના જેવા ટ્રસ્ટી હેય પછી અમારી પણ ફરજ બને છે ને ? અમે આ પ્રસંગને ઉઠાવ આપી આપની હોસ્પિટલના નામને ગાજતું કરવા, ડેકટરનું બહુમાન કરવા દરખાસ્ત મૂકી.. પ્રધાનશ્રી બહુમાનના આ સમારંભમાં આવશે....”
હું અને શું કહું ? ના પાડું તે ભૂ લાગું ! ભારે ન છૂટકે હસતાં હસતાં એને હરખને વધારે પડ્યો. હવે તે આ સમારંભમાં રાજ્યના પ્રધાન આવે એટલે મારાથી ગેરહાજર કેમ રહેવાય છે કરવું શું? મારે શું બોલવું? કટરની સિદ્ધિને જાહેરમાં કેવી રીતે બિરદાવવી? પણ કાંઈક તો બેલવું જોઈએ ને ? પરદેશના નીપાના ફલિનિક અંગે કેઈએ ત્યાંના મેગેઝિનમાં એ વખતે લેખ લખેલો તે મેગેઝિન બે-ચાર દિવસ પહેલાં મારા હાથમાં આવ્યું હતું. એ યાદ આવતાં મને થયું? ચાલ, એને ઉલેખ કરી “આવાં ઘણાં ઓપરેશને પરદેશની મારી કારકિદી દરમાન મેં કરેલી, જેમાં નાપાએ મને આસિસ્ટન્ટ કર્યો હતો. એવું કહી મારા મનને ભરી દીધું અને પછી તે સમારંભમાં મારાથી હંશે હોશે હાજર રહેવાયું અને પરદેશના મારા તબીબી અનુભવે વિશે ઘણું, ના, ના. થોડું ઘણું કહેવાયું, જે સાંભળી પ્રધાનશ્રીએ પિતાનું વક્તવ્યમાં કહ્યું : “જે હેપિટલના ટ્રસ્ટી તરીકે આપણા શેઠશ્રી જેવા પરદેશમાં વર્ષે રહી તબીબી ક્ષેત્રો આશ્ચર્યજનક ઓપરેશને કરી દદી ઓને નવું જીવન બક્ષનાર હેય તેના એક ડોકટર સારું ઓપરેશન કરે એ સ્વાભાવિક વાત છે. હું શેઠશ્રીને વિનંતી કરીશ કે આપણા રાજયમાં જિલે જિલે આવી હરિપટલ ખેલે અને પિતાના બળા અનુભવને લાભ જનતાને આપે. ધન્ય છે એમને કે જેમણે પોતાને ધીકતો પરદેશને ધ ધે છોડી દઈ દેશની જનતાની સેવા માટે દેશમાં આવી આ ભેખ ધારણ કર્યો છે. દેશને આવા મહાનુભાવોની ખૂબ જરૂર છે.' આ સાંભળી મને બધાની વચ્ચે ખૂબ આનંદ થયો અને મેં અમારી હોસ્પિટલના જે ડોકટરના જવલંત કાર્યને બિરદાવવા આ સમારોહ યે હતો તેને પાસે બેલાવી, હાર પહેરાવી, કેટલીક પળે હસ્તધૂનન કરતા ફોટા પડાવી, ટી.વી.વાળા આવ્યા હતા એમાં દશ્ય લેવડાવી એના ઝંખવાઈ ગયેલા ચહેરાને ખીલવવા કોશિશ કરી અને પ્રધાનશ્રીની ઉપસ્થિતિમાં અંગત રીતે મારા તરફથી એની કદર કરવા ઈનામ તરીકે પાંચ હજારને ચેક આપવાનું જાહેર કર્યું, જેને લે કેએ તાળીઓના ગડગડાટ સાથે વધાવી લીધું.
એ દિવસે રાત્રે નીપા મારા સપનામાં આવી. કેઈ સમારંભમાં એણે મને બધાં વચ્ચે ખૂબ ઠપકે આ મારી ઊંઘ ઊડી ગઈ ! મને મારી હોસ્પિટલના પેલા ફેકટરને ઝંખવાઈ ગયેલે ચહેરો યાદ આવ્યો. એ ચહેરે મારી નજર સામે તરવા માંડ્યો.. સપનાને જાહેરમાં નીપાને નારાજગીને ક્રોધ–ભર્યો અવાજ, એ વિશે પણ હું શું કરું? મારે શાન જાળવી રાખી જીવવું છે, મારે મારા ભીતરી જગતને શબેથી તે ભરવું જ પડશે ને ? એમ ને એમ કેવી રીતે..!ની પાને અવાજ આ સમજે તે કેવું સારું !” છે. ઈ-૨, ગવર્મેન્ટ કૅલની, જામટાવર પાસે, રાજકોટ-૩૬૦૦૦૧
ટે-ન/ ૧૦
પથિક-દીપોત્સવ
For Private and Personal Use Only
