________________
४.
.
मू०-कुंथु अरं च मल्लिं, वंदे मुणिसुव्वयं नमिजिणं च । वंदामि रिट्ठनेमि, पासं तह वद्धमागं च ॥ ४ ॥
शब्दार्थःकुंथु-कुंथुनाथने
वंदामि-हुं वंदन करुं छु अरं-अरनाथने
रिठ्ठनेमि-अरिष्टनेमिने मल्लिं-मल्लिनाथने
पासं-पार्श्वनाथने वंदे-वंदन करूं छु
तह-तथा मुणिसुव्वयं-मुनिसुव्रतस्वामीने नमिजिणं-नमिजिनने
वद्धमाणं-वर्द्धमानस्वामीने
सूवे तेने उपद्रव ऊपजे. ते भगवंत गर्भे आव्या पछी माताना मनमां आव्युं जे देवगुरुनी प्रतिमानी पूजा थाय ते तो खरं छे पण सज्जानी पूजा तो कयांए सांभळी नथी. एम चितवी सज्जाना रक्षा करनार पुरुषे मनाइ कर्या छतां पण प्रभुनी माता ते सज्जा उपर बेठां तथा सूतां ते छतां गर्भना प्रभावथी अधिष्ठित देवता उपद्रव न करी शकयो अने सज्जा मूकी जतो रह्यो. त्यार पछी राजा प्रमुखे ते सज्जा वपराशमां लोधी, एवो गर्भनो महिमा जागी श्रेयांस नाम दीधुं. तेमनुं एंशी धनुष्य प्रमाण शरीर अने चोराशी लाख वर्षतुं आयुष्य हतुं. सुवर्ण वर्ण हतो अने लांछन गेंडानुं हतुं.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
