________________
कपटथी, अष्टप्रवचनमातारूप सर्व धर्म कार्यन अतिक्रमण करवाथी जे काइ आशातना लागी होय अने तेणे करीने में जे अतिचार को होय,
होय तो ते गुर्वादिकने नहीं आपता पोतेज आरोगी जाय, तो गुरु आशातना लागे. १९ गुरु महाराज साद करीने बोलावे त्यारे व्हेरानी पेरे कशो पण उत्तर पाछो न आपे, शून्यवत् बेसी रहे; तो दोष लागे. २० ज्यारे कोई बडील साधु साद करे त्यारे सामा थइ जेम आवे तेम बोले-आ मारीज केडे लाग्या छे. मनेज देख्यो छे, आमनी साथे क्याथी पानां पड्यां, इत्यादिक कटु भाषण करतां दोष लागे. २१ गुरु पासे जइ नम्रपणे जवाब देवाने बदले पोताना आसने बेठा बेठा उत्तर आपवाथी गुरुआशातना लागे. २२ शुं कहो छो! शुं छे ? कहोने ! इत्यादिक विनय रहित भाषग गुरु साथे करतां आशातना लागे. २३ कंइ काम करवा गुरु महाराज शिष्यने बोलावे त्यारे तोछडाइ भरेली रीते बोले के तमेज करोने ! मने शामाटे कहो छो? अथवा टुंकारादि देतां गुरु आशातना लागे. २४ वाह ! अमनेज दिठा छेने ! तमे जाते केम करता नथी ? अथवा बोजा शिष्यने करवा केम कहेता नथी ? एम गुरुमहाराजने तर्जना करतां गुरुआशातना लागे. २५ गुर्वादिक वडील साधुओने व्याख्यान प्रमुख करतां देखी शिष्य दुमणो थाय पण प्रमुदित न थाय, तो गुरुआशातना लागे अथवा गुर्वादिक वडीलनो कोइ रोगी होय तेने देखी दुमणो थाय तो तेथी पण गुरुआशातना लागे. २६ गुरुमहाराज व्याख्यानादिक करता होय त्यारे 'ए तमे भूली गया छो, आ वात तमने याद नथी, एनो अर्थ ए न होय' इन्यादिक अनुचित
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
