________________
॥१४ अथ नमुत्थुणं वा *शकस्तव ॥ मू०-नमुत्थुणं अरिहंताणं भगवंताणं ॥१॥ आइगराणं तित्थयराणं सयंसंबुद्धाणं ॥ २॥
शब्दार्थःनमुत्थुणं-नमस्कार हो । नारने अरिहंताणं-अरिहंतने तित्थयराणं-तीर्थकरने भगवंताणं-भगवंतने
सयंसंबुद्धाणं--पोतानी मेळे बोध आइगराणं-तीर्थनी आदि कर- । पामेलाने
* शक्र एटले इंद्र तेनी करेल स्तुति ते शक्रस्तव. - अरिहंत भगवानने चोत्रीश अतिशय होय छे, ते आ प्रमाणे
१. शरीर अनंतरूपमय, सुगंधमय, रोगरहित, परसेवा रहित, अने मलरहित होय.
२. रुधिर तथा मांस, गायना दूधसमान धोळां अने दुर्गंध वगरना होय.
३. आहार तथा निहार, चर्मचक्षुथी अदृश्य होय, ४. श्वासोश्वासमां कमळ जेवी सुगंध होय.
आ (१-४) चार अतिशय जन्मथीज होय माटे स्वाभाविकसहजातिशय अथवा मूलातिशय कहेवाय छे.
५. योजन प्रमाण समवसरणमां मनुष्य, देव, अने तिर्यंचनो कोडाकोड समाय ने तेमने बाधा थाय नहि.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
