Mulshuddhi Prakaranam Part 01

Author(s): Dharmdhurandharsuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Shrutnidhi

Page 270

धनसार्थवाहकथानकम्
२४७
इय चिंतंतस्स तओ झड त्ति चित्ते चमक्किया मुणिणो । 'अहह अहो हा ! कट्टं, होहिंति महामुणी दुहिया ||२७||
जम्हा जिणिंदमुणिणो कंदं मूलं फलं च सच्चित्तं । न छिवंति करयलेण वि तम्हा ते दुक्खिया एक्के ॥२८ । धी धी! मज्झ पाओ, तत्तिमकाउं जओ तवस्सीण । इह-परलोगावाए खित्तो अप्पा अपुणेण ।। २९ ।। कल्लं पहायकाले समत्थतत्तिं मुणीण हं काहं' । इय चिंतंतस्स झड त्ति जामिणी तस्स वोलीणा ।। ३० ।। तो जायम्मि पहाए पुच्छइ नियपरियणं जहा 'मुणिणो ।
निवसंति कत्थ ?' तेणावि अक्खियं इत्थ गिरिविवरे ॥ ३१ ॥
जम्हा दिणपंचग-सत्तगाओं पक्खाओं अहव मासाओ । दीसंति इओ इंता ते मुणिणो भत्त- पाणट्ठा ।। ३२ । तो परिवारर्निदरिसियमग्गेणं जाव सो तहिं पत्तो । ता पिच्चइ ते मुणिणो विचित्ततवसोसियसरीरे ।।३३।। तओ लज्जाsaणयसिरो सूरिपायपउमम्मि ।
पण गुरुणा वि तओ दिण्णो वरधम्मलाभो सो (से) ॥ ३४ ॥
भणियं च तेण ‘भयवं ! खमह महं जं पमायदोसेणं । नेय कया भे तत्ती एत्तियकालं विमूढेण' ।। ३५ ।। तो पत्थावं नाउं गुरूहिँ से धम्मदेसणा विहिया । संवेयकरी परमा भवण्णवुत्तरणवरपोया ।। ३६ ।। तं सोऊणं जंपइ ‘मुणिणो पेसेह मज्झ गेहम्मि । पडिलाहयामि जेणं अहापवत्तेहिँ वत्थूहिं' ।। ३७।। ताभावं नाउं गुरूहिँ सह तेण पेसिया मुणिणो । गिहपत्तेण य तेण वि निरूविया रसवई सव्वा ।। ३८ ।। जाव न किंचि वि सिज्झइ घएण पडिलाहिया मुणी ताव । रोमंचकंचुइज्जंतमुत्तिणा हट्ठतुट्ठेण ।। ३९ ।। कलाविद्धेय तेण य दाणेण मोक्खफलयस्स । सम्मत्तमहातरुणो बीयं संपावियं तेण ।। ४० ।। तं च घयं परिभुत्तं सबाल - वुड्ढाउलेण गच्छेण । सम्मं च परिणयं तं तत्ततवयबिंदुनाएण ।।४१।। एवं कमेण वत्ते वरिसारत्तम्मि सत्थवाहो वि । सत्थेण समं पत्तो अभिरुइए झत्ति नयरम्मि ।। ४२ ।। तत्थ विदट्ठू निवं सम्माणो य तेण नियभंडं । विणिवट्टइ मणचिंतियलाभाओ अहियलाभेणं ॥ ४३ ॥ तू डिभंडं पुणो वि रण्णा विसज्जिओ संतो । संपत्तो नियगेहे सत्थेण समं सुखेमेणं ।। ४४ ।। तत्थ य निययमणोरहसंपायणतप्परस्स लीलाए । वच्चइ सुहेण कालो अणुहवमाणस्स विसयहं ॥ ४५ ॥ एवं कमेण पत्ते पज्जंर्ते संचइत्तु सो देहं । तेणं दाणफलेणं महुणपुरिस समुप्पणो ।। ४६ ।। उत्तरकुरंइ मणहररूवो बत्तीसलक्खणसमेओ । समरूवजोव्वणाए पहाणनारीइ संजुत्तो ।।४७।। कप्पतरुब्भवहियइट्ठविसयसुहसंगमेक्कदुल्ललिओ । पलिओवमतियमाउं भोत्तूणं सुरवरो जाओ ।।४८ ।। सोहम्मे वरकप्पे, भासुरबुंदी पलंबवणमालो । तिपलियठिई [? य] तत्तो चइऊण महव्बलो जाओ । ४९ ।
१. ला० 'लेहिं वि ॥ २. ला० धिद्धि मज्झ ॥ ३. ला० 'निंदसिय ॥ ४. सं० वा० सु० भे भत्ती ॥ ५. ला० 'वृत्तारणप्पवरा ।। ६. ला० वत्थेहिं । ७. सं० वा० सु० ण वि ते ॥ ८. सं० वा० सु० °ते तं च ॥ ९. ला०
म ॥