Mulshuddhi Prakaranam Part 01

Author(s): Dharmdhurandharsuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Shrutnidhi

Page 317

२९४
सविवरण मूलशुद्धि प्रकरण चतुर्थ स्थानके मोयगमज्झे दटुं पवरमणिं घुट्टउ' त्ति काऊण । दाएइ अण्णछत्ताण तेहिं भणियं मणी एसो ।।११०। ता पूइयस्स देमो दिणे दिणे देइ जेण अम्हाणं । पूयलियाओ' वोत्तुं दिति तयं पूइयस्स तओ ।।१११।। तेण वि सो पक्खित्तो पासट्ठियनीरकुंडमज्झम्मि । तस्स पभावेण तयं थलं व पडिहासए नीरं ।।११२।। तो तेणं विण्णाओ जहा इमो नीरकंतपवरमणी । संगोविऊण धणियं चट्टाण वि देइ जंजोगं ।।११३।। एत्तो य समक्खायं पियंगुलइयाइ दासचेडीए । 'सामि! जया परिचत्ता वसंतसेणाइ मायाए ।।११४।। तं नाउं सव्वत्थ वि गवेसिया न य पउत्तिमित्तं पि । तुम्हाणं उवलद्धं तओ इमं सामिणी कुणइ ।।११५।। वेणीबंधं सियवत्थनिवसणं मल्लगंधपरिहारं । दुद्धरपउत्थवइयावयं धरती ठिया एसा ।।११६ ।। एत्तियकालं तुहगेहसंठिया तुच्छअसणकयवित्ती' । तं सोऊणं कयउण्णयस्सजाओ पुणो पिम्मो।११७ अह अण्णया य नीरंपाउं सरियाजलम्मि ओइण्णो । सेयणयगंधहत्थी गहिओसो तंतुएण तहिं ।।११८।
पोक्करियं च नरेहिं तं सोउं आउलो निवो जाओ।
तो भणइ अभयकुमरो ‘देव ! तहिं खिवह जलकंतं॥११९॥ सो जा भंडाराओ कड्डिज्जइ ताव लग्गए वेला । अच्चाहियं च करिणो होइ दढं तणुविमद्देण ।।१२०।। तो सिग्घपावणत्थं जलकंतमणिस्स नरवरिदेण । सव्वनयरम्मि सहसाभमाडिओ पडहगो एवं ।।१२।।
'भो ! भो ! जलकंतमणिं सिग्धं जो आणिउं समप्पेइ ।
तस्स निवो रज्जद्धं कण्णाइ समण्णियं देई' ।।१२२ ।। तं वयणं सोऊणं कंदुइएणं लहुं समाणीओ। खित्तो य नईमज्झे थलं ति अह तंतुओ नट्ठो ।।१२३।। तदुवद्दवाओ मुक्को सेयणयकरी समागओ गेहं। पुटुं च नरवरेणं केणेस मणी समाणीओ?' ।।१२४।।
कहिओ य पूइओ से, तत्तो चिंतावरो निवो भणइ । 'अभय ! कहं दायव्वा कण्णा नीयस्स अम्हेहिं ?' ।।१२५ ॥ अभएण वि पडिभणिओ ‘रयणाणि न संभवंति एयस्स । ता पुच्छिज्जउ एसो उप्पत्तिमिमस्स रयणस्स' ।।१२६ ।। रण्णा वि पुच्छिओ सो 'सच्चं भो ! भणसु कह तुहं एयं ?' । तेण वि भयभीएणं जहट्ठियं सव्वमक्खायं ।।१२७।। अभएण तओ भणियं भवंति रयणायरम्मि रयणाई' ।
कंदुइओ वि हु उचियं दाउं वीसज्जिओ रण्णा।।१२८।। कयउण्णयं पिसद्दाविऊण दिण्णा सगोरवं कण्णा। रज्जस्सऽद्धेण समं परिणीया महविभूईए ।।१२९ ।। भुंजइ विसिठ्ठभोएअभयकुमारेणसहललंतोसो।अण्णम्मि दिणेपभणइ अभयकुमारंइमं वयणं ।१३० १. ला० त्ति कलिऊण ।। २. ला० भणिओ॥ ३. ला० तो॥ ४. ला० ता॥ ५. ला० णो रागो॥ ६. ला० गेहे ॥