Mulshuddhi Prakaranam Part 01

Author(s): Dharmdhurandharsuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Shrutnidhi

Page 315

२९२
सविवरण मूलशुद्धि प्रकरण चतुर्थ स्थानके संधीरिऊण अप्पं सयमेव य पुच्छए तओभजं । 'किं अस्थि किंपि?' तीए विदाइयं तं नियाभरणं।६४। तं चेव भंडमुल्लं घेत्तुं संपट्टिओ दिसायत्तं । कइवि दिणे ठाऊणं गेहि च्चिय मित्तलज्जाए ।।६५।। काऊणं फलबंधं तीए संपट्ठियम्मि सत्थम्मि । सत्थासण्णे खट्टाइ सो ठिओ सुण्णदेवउले ।।६६।। एत्तो य तम्मि णयरे सुधणूनामेण अस्थि वरइब्भो । भज्जा ये तस्स महिमा मायाबुद्धीहिं दुल्ललिया ।६७। धणवत्तो नामेणं तीए सुओ रूय-जोव्वणसमग्गो । नीसेसकलाकुसलो जणएण समाणरूवाणं ।।६८। इब्भकुलबालियाणं चउण्ह गिण्हाविओ करं जाव । ता जणओ पंचत्तं संपत्तो, सो वि मित्तेहिं ।।६९। देसंतरगमणत्थं चित्तं काराविओ सुहदिणम्मि । घेत्तुं चउविहभंडं संपत्तो जलहितीरम्मि ।।७० ।। आरुहिय जाणवत्तं परतीरं पाविऊण विढवित्ता । दव्वं पुणो नियत्तो जा पत्तो जलहिमज्झम्मि ।।७१। ता आममल्लगं पिव गिरिसिहरं पाविऊण तं वहणं । पविलीणं सो वि तहिं धणयत्तो पाविओ निहणं एक्केणुव्वरिएणं गंतुं पुरिसेण तत्थ महिमाए । पच्छण्णमिमं गुज्झं कहियं तीए वि सो ताहे ।।७३।। संगहिउं दाणेणं भणिओ गुज्झं इमं तु पच्छन्नं । कायव्वं तेणावि हु पडिवन्नं झ त्ति तव्वयणं ।।७४।। चिंतेइ तओ एसा वहूण भत्तारमण्णमाणेमि । जा जायंति सुया सिं समत्थघरसाररक्खयरा' ।।५।। इय चिंतिऊण बाहिं नयरस्स विणिग्गया तमिस्साए। दिट्ठो य सुहपसुत्तो कयउण्णो देवकुलियाए।७६। उप्पाडिओ य तत्तो तीए पुरिसेहिं मंचयारूढो । मुक्को घरमज्झम्मी कमेण जा उठ्ठिओ ताव ।।७७।। कंठे विलग्गिऊणं रुयइ सदुक्खं इमं पयंपती । बालो च्चिय अवहरिओ मज्झ अपुण्णाए तं वच्छ! ।७८। महिमंडले गविठ्ठो सयले न य तुह पउत्तिमित्तं पि । उवलद्धं जा अज्ज कहिओ तुह आगमो मुणिणा।७९। दिट्ठो य कप्परुक्खो सुमिणे गेहंगणम्मि संपत्तो । तो अज्ज इहं पुत्तय ! समागओ अम्ह पुण्णेहिं ।८०।
ता कत्थ वट्टिओ तं ? कत्थ य भमिओ सि एत्तियं कालं ? । किं वा वि सुहं दुक्खं अणुभूयं वच्छ ! मे साह।।८१।। अहवा वि मज्झ हिययं वज्जसिलासंचएण नणु घडियं । जं तुज्झ विओगम्मि वि न गयं सयसिक्करं सहसा।।८२ ।। जा तुज्झ विओगम्मि वि पाणे धारेमि पाविया अहयं ।
ओवारणयं म्हि कया गुणसायर ! तुज्झ देहस्स।।८३।। जाई तुह विरहम्मिं वच्छ ! मए चिंतियाणि हियएण ।
ताणि तुह वेरियाण वि देसेसु पडंतु मा कह वि ।।८४॥ देवगुरूहि विहुरे सुरक्खिओ तं सि एत्तियं कालं । ता मज्झजीविएण वि कप्पाऊ होसितं वच्छ!॥८५॥
१. ला० गेहे च्चिय ॥ २. सं० वा० सु० वि ॥ ३. सं० वा. सु० हिउं जाणवरं ॥ ४. सं० वा० सु० वहुयाभत्ता ॥ ५. ला० तो ॥