Mulshuddhi Prakaranam Part 01

Author(s): Dharmdhurandharsuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Shrutnidhi

Page 310

सङ्गमकाख्यानकम्
.२८७ जम्हा तम्हा गहिस्सामि पिए ! दिक्खं जिणंतिए' । तो ताओ निच्छयं नाउं भणं तेवं ‘वयं' पि हि।१२५। तुम्हेऽणुपव्वइस्सामो' 'सोहणं' सो वि जंपई । धम्मट्ठाणेसु सव्वेसु सव्वं दव्वं निओझं ।।१२६।। सहस्सवाहिणी सीयं दुरूढो सकलत्तओ । सयणेहणुगम्मतो पत्तो वीरजिणंतिए ।।१२७।। सीयाओ उत्तरेऊणं काऊणं च पयाहिणं । वंदित्ता जपइ 'नाह ! भवुब्विग्गस्स मे सयं ।।१२८।। देह दिक्खं महाभाग ! सभज्जस्स पसायसो' । जिणा ऽणुमन्निए तत्तो दिसं पुव्वुत्तरं गओ ।।१२९ ।। वत्था-ऽलंकारमाईयं मोत्तुं लोयं करित्तु य । जावाऽऽगओ जिणस्संते दिक्खिओ ता जिणेण सो।१३०। इत्थंतरम्मि सोऊण सालिभद्दो तमब्भुयं । वुत्तंतं 'विजिओ मि' त्ति सव्वं मोत्तूण तक्खणं ।।१३१ ।। दाउं दव्वं सुठाणेसुं, सिबियं सो वि आरुहे । सेणिएणाणुग(गं)मंतो पुराओ बहि निग्गओ ।।१३२॥ छत्ताइछत्तए दटुं सीयं मुंचइ तक्खणं । पुव्वक्कमेण एसो वि लेइ दिक्खं महायसो ।।१३३।। 'एत्थ संसारकंतारे भमंताण सरीरिणं । दुल्लहं माणुसत्ताई जिणधम्मसमण्णियं ।।१३४।। तहिं पि वयसामग्गी दुक्खं जीवेहिं लब्भई । तं लद्धं सव्वदुक्खाणं दिण्णो होइ जलंजली ।।१३५।। केवलं अप्पमत्तेहिं कायव्वो तत्थ उज्जमो । जओ पमायजुत्ताणं सव्वा दिक्खा निरत्थया' ।।१३६ ।। एवं सासित्तु अज्जाओ चंदणज्जाइ अप्पिया । इयरे दो वि थेराणं सिक्खणत्थं समप्पिया ।।१३७।। जाया कालेण गीयत्था भावियप्पा बहुस्सुया । छट्ठाओ अट्ठमाओ य दसमाओ दुवालसा ।।१३८।। अद्धमासाओ मासाओ दोमासिय-तिमासिया । चाउम्मासाइयाओ वा पारयंति कयाइ वि ।।१३९ ।। एवं तवेण संजाया किसा धवणिसंतया । अण्णया सामिणा सद्धिं रायग्गिहमुवागया ।।१४०।। सालत्तयाइयं तत्थ सव्वं देवेहिं निम्मियं । जिणस्स वंदणट्ठाए तओ लोगो विणिग्गओ ।।१४१ ।। संपत्ते भिक्खकालम्मि मासक्खमणपारणे । भिक्खट्ठा वच्चमाणेहिं वंदिओ भुवणप्पहू ।।१४२।। भणिओ य जिणिदेणं सालिभद्दमहामुणी । ‘अज मायाइ हत्थेणं पारणं ते भविस्सई' ।।१४३।। 'इच्छं' ति भणिउं दो वि, पंविट्ठा तम्मि पट्टणे । अडता उच्च-नीएसु मज्झिमेसु कुलेसु य ।।१४४। भद्दागेहम्मि संपत्ता संठिया य घरंगणे । तवसोसियदेहत्ता न नाया तत्थ केण वि ।।१४५।। वंदिस्सामो जिणं धण्णं सालिभदं तहेव य । इय वाउलत्तणाओ य न ते केणा वि लक्खिया ।।१४६ । खणमेक्कं चिट्ठिउं तत्थ निग्गया ते महामुणी । दिव्वजोएण लद्धीए पुराओ जा विणिग्गया ।।१४७।। सालिभद्दस्स ता माया जम्मंतरसमुन्भवा । धण्णा नामेण गामाओ महिहारीसमण्णिया ।।१४८।। धित्तुं दहिं समायाया विक्कयत्थं तहिं पुरे । पविसंती नियं पुत्तं सालिभदं नियच्छिउं ।।१४९।। रोमंचकंचुइज्जंतसमागच्छंतपण्हया । भत्तीए वंदिउं देइ तं दहिं ताण दोण्ह वि ।।१५०।।
१. सं० वा० सु० तेयं ।। २. ला० पि वि ॥ ३. ला० 'तुब्भेऽणु ॥ ४. सं० वा० सु० इयं ॥ ५. ला० 'पए॥ ६. ला० णेण मन्निए ।। ७. ला० धमणि || ८. ला० पयट्टा ॥ ९. ला० जाव णिग्ग' ॥