Mulshuddhi Prakaranam Part 01

Author(s): Dharmdhurandharsuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Shrutnidhi

Page 309

२८६
1
सविवरण मूलशुद्धि प्रकरण चतुर्थ स्थानके तं सोउं सालिभद्दो वि रोमंचुच्चइयगत्तओ । सामग्गियं विहेऊणं वंदणत्थं विणिग्गओ ।। ९९ ।। पत्तो य सूरिपासम्मि काउं पंचप्पयारयं । कमेणाऽभिगमं तत्तो वंदित्ता भत्तिनिब्भरो ।। १०० ।। सूरिणो सेससाहू य तओ सुद्धमहीतले । निसण्णो पंजलीहोउं भत्तीए पज्जुवासई । । १०१ ।। सालिभद्दस्स तीसे य परिसाए जिणभासियं । धम्ममाइक्खई रम्मं मोक्खसोक्खेक्ककारणं । । १०२ ।। जहा 'भो ! एत्थ, संसारे सव्वे जीवा सकम्मओ । पावंति तिक्खदुक्खाई अनंताई निरंतरं । ।१०३ । । सारीर-माणसाइं ते जेहिं पीडिज्जए जणो' । एयम्मि अंतरे सूरी सालिभद्देण पुच्छिओ ।। १०४ ।। 'भयवं ! केण कम्मेण अन्नो सामी न विज्जई । तं सोउं जंपई सूरी 'सव्वदुक्खविमोक्खणी । । १०५ ।। दिक्खं गिण्हंति जे जीवा तिलोगस्साऽवि ते पहू' । 'जइ एवं तो गिहे गंतुं जाव पुच्छामि अंबयं । १०६ । ताव तुम्ह सयासम्मि गिण्हिस्सामि तैयं लहुं' । सूरी पयंपई 'भद्द ! मा पमायं करिस्ससि' ।। १०७ ।। ‘इच्छं’ति भणिऊणेसो मंदिरं निययं गओ । पायग्गहं विहेऊण तओ भदं पपई । ।१०८।। ‘अम्मो ! अज्ज मए धम्मो सुओ सव्वण्णुभासिओ । धम्मघोसस्स पासम्मि' सुंदरं' सा पयंपई ।१०९। सालिभो तओ आह 'जइ एवं तो करेमहं । अम्मो ! तुब्भेहऽणुण्णाओ तं धम्मं भवनासणं' ।। भद्दाए जंपियं ‘वच्छ ! सो अच्वंतसुदुक्करो । जवा लोहमया चेव चावेयव्वा निरंतरं । ।१११।। तुमं च देवभोगेहिं वच्छ ! निच्वं पि लालिओ । ता कहं कट्टणुट्ठाणं, काउं सत्तो भविस्ससि ?' । ११२ । पई सालो व 'एवमेव, न अन्नहा । किंतु कीवस्स एयं तु नो वीरस्स मणस्सिणो' । । ११३ ।। जंपई सा जई एवं अब्भासो ताव कीरऊ । माणुस्सगंधमल्लेसु भोगच्चाए य किंचि वि' ।। ११४ । । डिवज्जित्ता तओ एसो मुंचई य दिणे दिणे । तूलिं भज्जं च एक्केक्कं, एत्तो तत्थेव पट्टणे ।। ११५ ।। अत्थि इब्भो सुविक्खाओ धन्नो नाम धणड्ढओ । उव्वूढा सालिभद्दस्स तेणं लहुसहोयरी । । ११६ । हाविंत सातयं धणं अंसुपायं पमुच्चई । भत्तुणा पुच्छिया 'भद्दे ! केणाऽऽणा तुह खंडिया ? | ११७ किं वा किंचि वि नो वत्थु संपज्जइ मणिच्छियं ?' । तीए वुत्तं 'न एक्कं पि एयाणं मम बाहए । ११८ । । पव्वज्जुवट्ठिओ किंतु नाह ! मज्झ सहोयरो । मुंचए जेण एक्केक्कं तूलिं तेणाऽधिई गम' ।। ११९ ।। तेत्तं 'हीणसतो सो एवं जो उ पकुव्वई' । अण्णाहिं तस्स भज्जाहिं सहासाहिं पयंपियं । । १२० ।। 'सुकरं जइ इमं नाह ! सयं तो किं न कीरई ?' । धण्णो पयंपई 'भद्दे ! वयणं तुम्ह संतियं । । १२१ । । उद्दिक्खंतो ठिओ कालं, संपयं पुण पिच्छह । सव्वच्चायं विहिज्जंतं' तओ ताहिं पयंपियं ।।१२२ ।। 'खेड्डयं कयमम्हेहिं, निच्छयं किं पयंपह ? । अणुरत्ताओ भत्ताओ अम्हे दव्वं च सामिय ! ।। १२३ ।। मा चयाहि अयंडम्मि' तओ धण्णो पभासई । 'धणं धण्णं कलत्तं च अणिच्चं सव्वमेव य । । १२४ ।
१. सं० वा० सु० तो ॥ २. ला० 'ज्जए ॥ ३. ला० वयं ॥ ४. ला० मंदिरे ॥ ५. ला० सो य अच्चंतदुक्करो ||