Mulshuddhi Prakaranam Part 01

Author(s): Dharmdhurandharsuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Shrutnidhi

Page 311

૨૮૮
सविवरण मूलशुद्धि प्रकरण चतुर्थ स्थानके ‘सुज्झई' त्ति तयं घित्तुं ते जिणंतियमागया । आलोइता विहाणेणं सालिभद्दो कयंजली ।।१५१।। पुच्छई ‘सामि ! संजायं कहमम्हाण पारणं ?' । 'मायाहत्थाओ' सामी वि पुव्वजम्माइ साहइ ।। तओ संवेगमावण्णा तमेव दहि पारिउं । आपुच्छित्ता जिणं वीरं गया वेभारपव्वयं ।।१५३।। सयं पमज्झिउं तत्थ एक्कं वरसिलायलं । पायवोवगमं नाम पवण्णाऽणसणं वरं ।।१५४।। एत्थंतरम्मि सा भद्दा सेणिओ य नरीसरो । संपत्ताणि जिणस्संते भत्तीए वंदिउं जिणं ।।१५५।। 'सालिभद्दो य धण्णो य भयवं! कत्थ महामुणी? । किंवा वि अम्ह गेहम्मि भिक्खट्ठान समागया?'। सामी वि जंपई भद्दे ! पविठ्ठा तुह मंदिरे । भिक्खट्ठा किंतु तुम्हाणं न केणाऽवुवलक्खिया ।।१५७।। ठिच्चा खणंतरं तत्थ, तओ पच्छा विणिग्गया । सालिभद्दस्स माया उ पुव्वब्भवसमुब्भवा' ।१५८। इच्चाए अखिए सव्वे तओ भद्दा तहिं गया । सेणिएण समं जत्थ ते चिट्ठति सिलायले ।।१५९।। वंदिउं भावसारं तु पलावे कुणई तओ । 'हा पुत्त ! तं सि बत्तीसतूलीणं उवरिं तया ।।१६०।। सुत्तो सि, संपयं एत्थ कक्कसम्मि सिलायले । हा पुत्त ! गीयसद्देहिं विबुझंतो तया तुमं ।।१६१।। . सिवासद्देहिं भीमेहिं संपयं तु विबुज्झसि । हा पुत्त ! चाडुगुत्तेणं परियणेणं समण्णिओ ।।१६२ ।। चिट्ठतो इण्हिमेगागी सुण्णारण्णम्मि चिट्ठसि । हा पुत्त ! तं सि रमणीए ललंतो नियमंदिरे ।।१६३।। तया इण्हिं तु भीमम्मि कहं अच्छसि पव्वए ? । हा पुत्त ! दिव्वभोगेहिं लालिओ तं सि सव्वया।१६४। इण्डिं तु निप्पडीकम्मसरीरो कह जंपसि? । हा पुत्त ! नियगेहे वि आगओ वि न जाणिओ ।।१६५।। अम्हेहिं मंदभग्गेहिं किसत्ताओ तवेण उ । एवं विलावसंजुत्तं सेणिओ तं पयंपई ।।१६६।। 'किमेयं विलवसे अम्मो ! महासत्तं नरुत्तमं । देवाणं दाणवाणं च वंदणिजं महायसं ।।१६७।। गुणवंताण मज्झम्मि रेहा एयस्स दिज्जई । जो मोत्तुं तारिसं रिद्धिं वयं चरइ एरिसं ।।१६८।। सुलद्धं जीवियं जम्मं कुलं सीलमिमस्स उ । जो सीसो सामिणो जाओ दुक्करं करई तवं ।।१६९।। । पुत्तवंतीण मज्झम्मि तुम एक्का गणिज्जसि । जीसे पुत्तो इमे जाओ सालिभद्दमहामुणी ।।१७०।। तुमं अम्हे वि एएण तारियाई न संसओ । ता किं पमोयठाणे वि अम्मो ! सोयं पकुव्वसि ? ।।१७१ । उट्ठ वंद महाभागे ! मुणी एए जगुत्तमे । गेहं पइ पयट्टामो, उस्सूरं जेण वट्टई' ।।१७२।। एवं वुत्ता नरिदेण वंदित्ता ते मुणीसरे । गया गेहम्मि देहेणं सरंती एगचित्तया ।।१७३।। साहू वि दो वि ते कालं काऊणाऽऽउक्खए तओ । समाहिणा समुप्पण्णा सव्वट्ठम्मि विमाणए । १७४। सिद्धिसोक्खाणुगं तत्थ तेत्ती सं सागरोवमे । भोत्तुं चइत्तु मच्चम्मि सिज्झिस्संति अकम्मया ।।१७५।
१. ला० तो ॥ २. सं० वा० सु० तइया ॥ ३. ला० ‘याणि ॥ ४. सं० वा० सु० ‘ती तेअचित्तया ॥ ५. सं० वा० सु० 'तीसा' ॥ ६. सं० वा० सु० महम्मि ||