Mulshuddhi Prakaranam Part 01

Author(s): Dharmdhurandharsuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Shrutnidhi

Page 312

२०९
कृतपुण्यकाख्यानकम् इय परमपवित्तं सालिभद्दस्स एयं, चरियमइविसिटुं जे पढंती मणुस्सा ।। तह य अणुगुणंती जे य वक्खाणयंती, नर-सुरवरसोक्खं भुंजिउं जंति मोक्खं ।।१७६ ।।
सङ्गमकाख्यानकं समाप्तम् । ३३. साम्प्रतं कृतपुण्यकाख्यानकं कथ्यते
[३४. कृतपुण्यकाख्यानकम्] अत्थि वरविजयकलिओ संकिण्णो वाहिणीसहस्सेहिं । सुहरिसमेओ सुपओ जंबुद्दीवो नरिंदो व्व।१। तत्थ वि य भरहखंडं छक्खंडं खंडचंदसंठाणं । तत्थऽत्थि मगहदेसो जणवयगुणसंजुओ रम्मो ।।२।। तत्थ वि रायगिहपुरं चूडामणिसच्छहं धरित्तीए । तं पालइ हयसत्तू नामेणं सेणिओ राया ।।३।। सुकुलुग्गयाहिं रइरूवियाहिं इठ्ठाहिं दोहिं देवीहिं । नंदा-चेल्लणनामाहिं संजुओ भुंजए भोगे ।।४।। निक्खित्तरज्जभारो अभयकुमारम्मि निययपुत्तम्मि । मइबुद्धिसंजुयम्मिं असेसमंतिप्पहाणम्मि ।।५। एत्तो य जणवए तम्मि चेव एगम्मि अत्थि गामम्मि । तन्नगपाली एक्का दारिद्देणं समभिभूया ।।६।। तीए य सुओ बालो तन्नगपरिरक्खणं करेमाणो । एगत्थ अडविमज्झे जइजणजोग्गे पएसम्मि ।।७।। अह पिच्छइ वरसाहुं काउस्सग्गेण संठियं एक्कं । तवसोसियतणुयंगं तं दटुं चिंतए बालो ।।८।। 'एयस्सं जम्म-जीविय-माणुस्सत्ताइं नूण सहलाई । जो एवं णिड्डज्जणरण्णे विविहं तवं कुणइ ।।९।। नूणऽत्थि पुण्णलेसो मज्झ वि जेणेस दंसणं पत्तो । ता वंदिऊण एयं करेमि सुपवित्तमत्ताणं' ।।१०।। इय चिंतिऊण पणओ मुणिवरचलणेसु एव निच्वं पि । वंदंतस्स मुणिवरं संपत्तो ऊसवो कोवि ।।११। गामविलयाण पासाओ मग्गिउं खीरमाइ जणणीए । निययसुयस्सऽटाए अह रद्धो पायसो तत्तो ।।१२। उवविठ्ठयस्स भुत्तुं सुयस्स गेहंगणम्मि वरथालं । घयगुलजुत्तस्स उपायसस्स काऊण पडिपुण्णं ।।१३। कज्जंतरम्मि जणणी जाव पविट्ठा गिहम्मि ताव तओ । संपत्तो सो साहू जो पुव्वं वंदिओ तेण ।।१४। दट्टण तयं इंतं भत्तिवसुण्णमियबहलरोमंचो । सो चिंतिउं पवत्तो आणंदजलाविलऽच्छीओ ।।१५।। अवि य
'एक्कु घरंगणि साहू समागय, नाओवज्जिय अनु घरि संपय । -भावु वि अज्जु मज्झु संपण्णउ, मण्णे हउं जि एक्कु कयउण्णउ ।।१६।। किंच
१. ला० एवं ॥ २. सं० वा० सु० नरवरसुरसोक्खं ॥३. ला० °ण्यकथानकं ।। ४. सं० वा० सु० मयबु ॥ ५. ला० कुणेमाणो ॥ ६. ला० तरेण ।। ७. ला० 'सु ल्लसिय ॥ ८. 'अवि य' इति न विद्यते सं० वा० सु० प्रतिषु ।।