Mulshuddhi Prakaranam Part 01

Author(s): Dharmdhurandharsuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Shrutnidhi

Page 304

द्रोणकाख्यानकम्
२८१
मज्झम्मि तस्स ठवियं वरासणं सीहपोयअक्कंतं । कंकेल्लिपायवो तदुवरिंण रइओ सुसोहिल्लो ।।५९। जाणुस्सेहपमाणा उवरिमुहा निवडिया कुसुमवुट्ठी । छत्तत्तयमुइंडं उवरिं सीहासणस्स कयं ।।६०।। चामरदंडविहत्था सक्कीसाणा ठिया उभयपासे । जलहरगंभीररवो वजइ सुरदुंदुही गयणे ।।६१।। एवंविहम्मि रइए ओसरणे विसइ सिरिजिणोसंती । पुव्वेण कणयकमलोवरिम्मिसंठवियचलणयलो६२ तिपयाहिणं विहेडं तित्थं नमिऊण जाव उवविठ्ठो । ता चउसुं पि दिसासुंसुरेहिं पडिरूवया विहिया ।६३। भामंडलं पि दिणयरकरनियरसमप्पभंतओ जायं । नर-तिरिय-मणुय-देवेहिं पूरियं तं खणद्धेण ।।६४। दळूण तयं सामिय ! समागओ तुह पियं निवेएउं' । तव्वयणं सोऊणं अहियं तुट्ठो नरवरिंदो ।।६५।। रोमंचकंचुपुलइयदेहो वद्धावयस्स दाऊण । पज्जत्तीए दाणं भत्तीए गओ जिणं नमिउं ।।६६।। सव्वाए रिद्धीए वसंतदेवाइयाणि चउरो वि । वंदित्ता जिणनाहं उवविठ्ठाई महीवढे ।।६७।। तत्तो कहेइ धम्मं जोयणनीहारिणीए वाणीए । नियनियभासापरिणामिणीए भयवं जणहियट्ठा ।।६८।। अवि य
दाणं सीलं तव-भावणाओ धम्मो चउब्विहो भणिओ ।
कायव्वो सुहहेऊ भो भो भव्वा !, किमण्णेण ?॥६९॥ दाणाओ होइ सग्गो, भोगुवभोगा तहिं विविहरूवा । दाणाओ मणुयत्ते पणयनिवं होइ वररजं ।।७०।।
रिद्धी अणण्णसरिसा, अण्णाई वि जाइं चारुसोक्खाई ।
__ आणा यं अप्पडिहया, परिवारो अणण्णसारिच्छो।।७१॥ किं बहुणाभणिएणं ? जं किंचि वि इत्थ जीवलोगम्मि । लब्भइ पहाणवत्थु सव्वं दाणप्फलं तं तु ।७२।
एत्थंतरम्मि य कहतरं नाऊण पुच्छियं राइणा ‘भयवं ! किं मह पइदिणं पंच पंच अव्वंगाणि उवणमंति, न य कस्सइ पइच्छामि ?' । तओ भयवया कहिओ सव्वो वि पुव्वजम्मवइयरो, ता महाराय ! तेहिं सह ताणि उवओगं गच्छिस्संति, जओ ताण संतियं दव्वं, ते य इमे वसंतदेव-कामपालमइरा-केसराहिहाणा। तं च सोऊण सव्वेसिं समुप्पण्णं जाईसरणं। तओ जंपियमणेहिं 'नाह ! एवमेयं, नायमम्हेहिं जाइस्सरणाओ, ता देहि अम्हाणं सावयधम्म' । दिण्णो य भयवया । तओ भोत्तूण ताणि रायसंपण्णकोसल्लयाइयं दाणफलं, पज्जंते काऊण सामण्णं गयाणि सुरलोयं ति । जंतेसिं वयणेणं कम्मयरेणं मुणिस्स वरदाणं । दिण्णं तस्स फलेणं एसो राया समुप्पण्णो ।।७३।।
१. ला. 'मलोयरम्मि ॥ २. ला० तं वयणं ॥ ३. ला० णइनिवं॥ ४. ला० इ॥ ५. ला० रोऽणण्ण' ॥ ६. सं० वा० सु० 'वं मह ।। ७. ला० तो ।। ८. ला० यरत्ते मु० ॥