Book Title: Mulshuddhi Prakaranam Part 01
Author(s): Dharmdhurandharsuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Shrutnidhi
View full book text
________________
श्रेयांसकथानकम्
२६५
तत्तो य आउयक्खए चविऊण इहेव जंबुद्दीवे दीवे महाविदेहे वासे पुंडरिगिणीए नयरीए वइरसेणस्स राइणो मंगलावईए देवीए धारिणीबीयनामाए कुच्छिंसि सामी वेजजीवो पुत्तत्ताए समुप्पण्णो, चोद्दसमहासुमिणसूइओ य जाओ कालक्कमेण । पइट्ठावियं से नामं वइरनाभो त्ति । इयरे वि रायसुयादओ कणगनाभ-रुप्पनाभ-पीढ-महापीढनामाणो चत्तारि वि वइरनाभभायरो समुप्पण्णा। कणगनाभ-रुप्पनाभाणं बाहु-सुबाहु त्ति बीयनामाणि। अहं पि तत्थेव अभयघोसो नाम रायपुत्तो संजाओ । वड्ढिया सव्वे देहोवचएण कलाकलावेण य ।।
तओ अहं बालो चेव वइरनाभं समल्लीणो जाओ सारही । एत्थंतरम्मि य सुरनरनमंसिज्जमाणपायपंकओ लोगंतियसुरविबोहिओ वरनाभस्स रजं दाऊण निक्खंतो तित्थयरदिक्खाए भयवं वइरसेणो । उप्पन्नदिव्वनाणो य विहरिउं पयत्तो । वइरनाभो य उप्पन्नचक्काइमहारयणो चक्की जाओ । कणगनाभादयो य महासामंता । एवं च पभूयकालं रज्जमणु/जिऊण निम्विन्नकामभोगा नियपिउतित्थयरसमीवे पव्वइया । अहं पि तेहिं सह गहियदिक्खो समणो जाओ । वइरनाभो पढियचोद्दसपुव्वो भगवया सूरिपएऽणुण्णाओ । इयरे एक्कारसंगधारिणो। तत्थ य बाहू वेयावच्चं करेइ, अवि यपंचण्ह मुणिसयाणं आणेउं भत्त-पाणमुवणेइ । वरचीर-पत्त-कंबल-दंडयमाईणि य जहेच्छं ।।१२०।।
ओसह-भेसज्जाणि य पीढय-संथार-फलहगाईणि । जोजंइच्छइ साहू आणइ अगिलाइतं तस्स ।।१२१ । बीओ पुणो सुबाहू सज्झाय-ऽज्झयण-झाणझवियाण । विस्सामणं करेई अपरिस्संतो महासत्तो । १२२। भोगहलं बाहुवलं दोहिं वि कम्मं समज्जियं तेहिं । सव्वुक्किट्टसरूवं देवाण वि कयचमक्कारं ।।१२३।। पीढ-महापीढा पुण सरंति अणवरयमेव सज्झायं । अणवरयं चिय सूरी पसंसणं कुणइ पढमाणं ।।१२४ । चिंतंति तओ इयरे ‘रायसहावं गुरू न मुंचंति । जो च्चिय करेइ कजं अणवरयं तं पसंसंति' ।।१२५।। इय मायाइ गुरूणं उवरिं अप्पत्तिएण थीगोत्तं । बंधंति, वयमुदारं पालियमम्हेहि बहुकालं ।।१२६।। अंते अणसणविहिणा छप्पि जणाअहसमाहिणा कालं । काऊणं सव्वढे विमाणपवरम्मि उप्पण्णा ।१२७। तेत्तीससागराइं तत्थ सुहं भुंजिऊण तो सामी । पुव्वभवबद्धतित्थयरनामकम्मोदयवसेणं ।।१२८।। चविउं इह उप्पण्णो पढमो तित्थंकरो उसभनाहो । नर-सुरवंदियचलणो पियामहो एस पच्चक्खो।१२९। सेसा कमेण भरहो बाहुबली बंभिसुंदरी अहयं । तत्थ जिणेणाऽऽइलु जहेस तित्थंकरो पढमो ।।१३०। भरहम्मि वइरनाहो, सेसा तत्थेव लहिय मणुयत्तं । उप्पण्णदिव्वनाणासासयसोक्खं लहिस्संति'।१३१। ता भो! जिणिंदलिंगं दळूणं सुमरिया मए जाई । भिक्खादाणं पि इमं तत्तो च्चिय जाणिउं दिण्णं ।।१३२॥
१. सं. वा. सु. °णराई ॥ २. ला० यरे य ए' ॥ ३. सं० वा० सु० 'य-ज्झाणऽझयणझवि ॥ ४. सं० वा० सु० य अम्हे || ५. ला० तो ॥

Page Navigation
1 ... 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326