________________
૪૩૪ : એ કરૂણ ઘટના !
છોકરા માંદા પડ્યા ! ચંપા પણ ઘણી જ હું અહીંથી ખસી જાઉં. બાળકને એમના અશક્ત થઈ. કામ કરવા જવા પગ ઉપાડવા ભાગ્ય સાથે રમી લેવા મૂક્તી જઉં. જેટલી પણ શક્તિ ન રહી.
ચંપાએ સંકલ્પ કરી લીધું કે આજે રાતે હજુ પણ કેઈને હાથ ધરવા એ લાચાર ગામ બહાર આવેલ કુવે પૂર. હતી. જે વિમલશેઠ પાસે જઈને જરાક દુઃખને સાંજ પડી. ત્રણેય બાળકને જગાડ્યા. અણસાર પણ કરી દેતા તે ચંપાના દુ ખ “મા” “મા” ખાવાનું દે. ખૂબ ભૂખ લાગી છે. કયાંય નાસી જાત! પણ આ બધાય દુખ પટ બળે છે. નથી રહેવાતું. કાંઈક દે માએ કરતાં હાથ ધશ્વાનું દુખ એને મન અસહા પાણી પાયું. બળતા પેટને ઠારવા માટે એની હતું.
પાસે પાણી સિવાય કશું ય ન હતું! અંતે અબળાએ હિંમત ઈ. ત્રણ ત્રણ “બેટા, રડે નહિ પૂર્વ જન્મના પાપ દિવસના કડાકા બોલ્યા. બાળકે બેભાન જેવા પિકારતા હોય ત્યારે આપણે રોવું નહિ.' થઈને પડ્યા છે. ચંપા પણ એક બાજુ પણ આ વાતને ધૂળીયા બાળકે શું સૂનમૂન બેઠી છે. શું કરવું? કશું સમજાતું સમજે? “બા, બા, તું ય કેવી છે? બાપા તે નથી..
અમને રેજ કેવું કેવું ખવડાવતા હતા? કારમી ગરીબીનું જીવન
• બા, બાપા કયાં ગયા છે? જ છે ઉદારતા અને ઔ- 3 હજુ ય કેમ આવતા નથી ? મૃત્યુથી ય ભયંકર બન્યું છે. એણે વિચાર્યું કે આવા જીવ- ચિત્ય એ ગૃહસ્થ કયારે આવશે? તું ત્યાં જઈને નની કડવાશ કરતા મૃત્યું ઓછું છે જીવનની શોભા છે ? એમને બેલાવી ન લાવે કડવું હશે. કદાચ આટલી બધી
બાળકોની વાત સાંભળતા કડવાશ ચાખ્યા પછી એછી કડવાશવાળું મેત ચંપાનું હૈયું ભરાઈ ગયું. કાબૂ રાખવા ઘણે કાંઈક મીઠું પણ લાગે! બસ ત્યારે, એ યત્ન કર્યો પણ આજે તે હદ થઈ ગઈ મીઠાશ તે મારા હાથમાં છે. એ માટે બે હતી! એની આંખમાંથી દડ–દડ આંસુ જવા પૈસાની ય જરૂર નથી.
લાગ્યા! પણ બાળકનું કોણ!
બાળકે તે- માને રેતી જોઈને ધ્રુસકે અંતરમાંથી અવાજ આવ્યું એમનું ધ્રુસકે રડવા લાગ્યા! “મા તું કેમ રડે છે? ભાગ્ય. મા જેવી મા એ બાળકની બની “તારે બાપાને બોલાવવા ન જવું હોય નથી શકી તે હવે એમના ભાગ્ય સિવાય તે ના જતી. એ તે એમની મેળે જ આવશે. એમનું કેણ બનશે? કદાચ મારા જ પાપ પણ હવે રે નહી.” બાળક માના આંસુ લૂછે એમના ભાગ્ય આડે આવતા હોય એવું ય છે. પણ આંસુની એ ધાર આજે શેકાય તેમ કેમ ન બને?
હતી જ નહિ. તે આજે જ રાતે એ પાપના પંજસમી ડૂસકા ખાતાં ખાતાં ચંપાએ કહ્યું, “બેટા
