Jain Hitechhu 1919 12 to 1920 10

Author(s): Vadilal Motilal Shah
Publisher: Shakrabhai Motilal Shah

Page 5

.
૩
ફરવા ખાતરહારી પાસે હું હાજર થાઉં છું ? શું હારૂં કલ્યાણ કરવા –હારા ઉપદેશક બનવા-લીટા કહાહું છું ? રામ સુખ કર ! એ ભેદ એર જ છેઃ હુ” માનું છું કે આ દ્વારા હું મ્હારા શેખ’ તૃપ્ત કરૂં છુ અને પ્રકૃતિ (માયા) માને છે કે જગતના અમુક ભાગમાં જે અસરા ઉપજાવવા તેણી ઈચ્છે છે હેમાં તેણી મ્તને જડ હથીઆર તરીકે વાપરે છે !
22
tr
હું પ્રકાશું છું એમ માની ખુશી થઇ થર્ષને કૂદતી તલવાર બિચારી એક ચેાહ્વાની ગુલામડી છે અને યાદ્દો પેતે સેનાવિપતિને, સેનાધિપતિ રાજાના અને રાજા વળી ઇતિહાસના નાચ છે નાચ! માત્ર નીચે ! સ કાંઈ અને સર્વ કાષ્ઠ માત્ર શક્તિમૈયા ઉર્ફે માયાસુંદરીના નાચ-અને બીજું કાંઇ નહિ ?–છે. નાચનાર વ્યક્તિ એવી ઉસ્તાદ છે કે એના નાચમાં ધરાએ નાચે છે, વીષ્ણુાએ નાચે છે, પગ તળેની જમીન પણ નાચે છે, દૃષ્ટાએ નાચે છે, હવાએ નાચે છે–રે પ્રકાશૃ પણ નાચે. છે !—સાઆઆરા ઝરા’ Becoming' ) નાચે છે !
તલવાર નાચી રહી છે
સ્વા નાચી રહ્યો છેનાચી રહી છેાસ્તીના
નહિં માના ? તમામ દૃશ્ય દુનિયા પર બુદ્ધિ નાચી રહી છે—પરાપકારના સ્વાંગ સાથે રાજદ્વારી કુનેહના આચ્છાદન તળે ક્ષુદ્રતા સ્વાંગ તળે અધમાધમ દ્રોહ નાચી રહ્યો છે—શો અથવા મજુર વની મહત્વાકાંક્ષા નાચી રહી છેઃ એ તો માનશે ? શુ ત્હારે “ નાચ’ના જખાતા નથી ?
..
હુંય નાચીશ ત્હારે કાગળ પર ! હું મન મનાવીશ કે આ નાચના નિમિત્તે દુનિયાવી આપત્તિ અને જ્વરીમાંથી એ માસની ‘છૂટ્ટી' પામું છું અને હ્યુમે મનમનાડા કરો કે હમને ભલે કે યુરેશ ચાર છ માસ ચાલે તેટલા ખારાક' મળે છે ! શરત મુલ હોય તે "આ રહ્યાં—પૃષ્ટો હમારી ‘સેવામાં' ! માથુ ટીપીટીપીને હાડેલું એ પાણી છે, કાષ્ટ - એ ઘડીની ગમ્મત ' જેવી વાતા' નથી ! અનુભવ ભૂમિ પર મૂકાતા પગલાના ‘અવાજ’ છે! કાઈ વખત ખાખરા તે કોઇ વખત રૂપેરી ધંટડી જેવા, કાઇ વખત પડધમ જેવા તે કાઇ વખત મધમાંખના ગણગણાટ જેવા, જેવી જેવી ભૂમિ પર પગ પડતે ગયે તેવા તેવા ‘અવાજ' ઉઠતા ગયા અને ગ્રામેાફાનમાં”માં ઉતરતે ગયા. હેંને જે અવાજ ’ રૂચે કે જરૂરના લાગે તેણે તે ખુશીથી પીવે.
<