________________
2
•
જેણે છોડ્યું, તેને કોઈ ન છેડે !
ત્યાગ અને ભોગની તેજછાયાથી બનેલા આ જગતને વિચાર કરતા ને ઊઘડતા પ્રભાતનાં કિરણોમાં સ્નાન કરતા મહામુનિ રાજગૃહની શેરીઓમાંથી પસાર થઈ રહ્યા હતા.. . એમની નજરે એક દશ્ય પડ્યું, અને એ થંભી ગયાએક કૂતરું મેંમાં હાડકું લઈ પૂર ઝડપથી દોડી રહ્યું હતું. અને દરેક કૂતરાંએ તેનો પીછો પકડ્યો હતે. •
એના જ જાતિભાઈ, એને ન પહોંચે તે થઈ રહ્યું ના? થડે જ આઘે જતાં એના પર બધાં ય કૃતારો ત્રાટકી પડ્યાં. કેઈએ એના બરડામાં બચકું ભર્યું, કોઈએ એનો પગ ઝાલ્યો, કેઈએ એને ધૂળ ભેગું કર્યું. એ રીતે જોતજોતામાં તેને લેહી-લુહાણ કરી મૂક્યું.
અંતે એ શ્વાન થાક્યું. પિતાનો જીવ બચાવવા એણે એ . હાડકાને પડતું મૂક્યું. તે જ ક્ષણે સૌએ એને છોડી દીધું. દશમાંના એકે એ હાડકું ઊચકી લીધું.
ગીરાજ તો આશ્ચર્યભેર જોઈ જ રહ્યા હતા. *
હવે પેલાં નવ, આ એમના જ સાથી પર ત્રાટક્યાં અને ૧૨]
