________________
માન ગળે તો જ્ઞાન મળે!
( બાહુબલી સમરાંગણમાં સંયમી તે થયા, પણ એમના હૈયામાં રહેલી માનની ગોળી નહોતી ગળી. એમના મનમાં એમ કે કેવળજ્ઞાન થયા પછી ભગવાન ઋષભદેવ પાસે જઈશું તે સંયમમાં મેટા પણ ઉંમરમાં નાનાં મારા ભાઈઓને મારે નમવું નહિ પડે.
એટલે કેવળજ્ઞાન મેળવવા એમણે તપ આદર્યો. કેવો આકરો તપ! એમની કાયા પર વેલડિયો વીંટાઈ એમના કાનમાં ચકલાંએ માળા નાખ્યા, તેય એમને જોઈતી વસ્તુ ન લાધી. એમની કાયાએ તાપના, ટાઢના, વર્ષાનાં દુખડા ક્યાં, પણ કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત ન થયું. કારણ કે અભિમાનની ગોળી નહોતી ગળી.
ભગવાન ઋષભદેવે કહ્યું આણી, બાહુબલીની બે સાધ્વી બહેનને બંધ આપવા મોકલી. બહેનોએ કહ્યું, “બાંધવા! હાથી ઉપરથી નીચે ઊતરો, માનના શિખર પર બેઠેલાના હૈયામાં જ્ઞાનની જ્યોત પ્રગટતી નથી. ત્યાં ગર્વને વાયુ વાય છે. જ્ઞાનદીપ બુઝાઈ જાય છે, માટે વીરા ! નીચે ઊતરો. જ્ઞાનના સૂર્યની આડે અભિમાનને પડદે આવે છે ત્યારે માણસ છતી આંખે અંધ થાય છે.” - * શાણું બાહુબળી ચમક્યા, ચેત્યા. એમનો આત્મા નાના બાંધવને વંદન કરવા તૈયાર થયો. અંતરમાં લઘુતા આવી. માત્ર એક જ ડગ ભર્યું ત્યાં કેવળજ્ઞાનના પ્રકાશથી એમનો આત્મા પ્રકાશી ઊઠડ્યો. વાહ! માન ગળે તે જ્ઞાન મળે.'
[ ૧૫
