Book Title: Binduma Sindhu
Author(s): Chitrabhanu
Publisher: ZZZ Unknown

View full book text
Previous | Next

Page 32
________________ સાચી ઈતિશ્રી છે. પ્રતિજ્ઞા તૂટે ત્યારે એક માનવીનું જીવન નથી તૂટતું, પણ લાખો માનવીઓનાં હૈયાં તૂટે છે. પામરતા પ્રતિજ્ઞાને ભંગ કરાવે છે. સાત્ત્વિકતા પ્રતિજ્ઞાને અભંગ રાખે છે.) મેઘરથના અમર ઘોષ પર મોહેલી નવજાત વાદળીઓ વરસી રહી. અમી છાંટણાંઓથી ધરતી શાતા અનુભવવા લાગી. ત્યાં ઓચિંતે પ્રકાશ પુંજ ચારે બાજુ પ્રસર્યો. અને એમાંથી એક અનુપમ લાવણ્ય કરતી સુંદર આકૃતિ પ્રકટી. સૌ સ્તબ્ધ બની ગયા. હું દેવકુમાર!' રાજા મેઘરથના ચરણમાં એ પ્રકાશમૂર્તિએ માથું મૂકી સૌને ઉદ્દેશીને કહ્યું, “આ નરરત્નની કસોટી કરવા આવ્યો હતો. કારણ કે દેવસભામાં ઈન્ટે રાજા મેઘરથના વ્રતનાં વખાણ સ્વમુખે કર્યો. મારે ગળે એ વાત ન ઊતરી. મને થયું કે દેવની શક્તિ આગળ માનવં–શક્તિ શું હિસાબમાં ? મેં એ માટે તેમને કસોટીએ ચઢાવ્યા. આજે માનવીના મનોબળ આગળ મારું મસ્તક નમે છે. પારેવા ને બાજ એ મારા વૈક્રિય રૂ૫ છે. હે ભરતખંડના ભાવિ તીર્થકર સોળમા શ્રી શાંતિનાથ! મહા માનવની પૂર્વ ભૂમિકામાં પણ માનવતા કેવી ભવ્ય હોય છે, તેનું આપ ઉદાહરણ છે. પ્રભો! પુન: આપનાં ચરણોમાં માથું મૂકી, હું ક્ષમા યાચું છું. મને ક્ષમા આપો. આપનાથી વસુંધરા બહુરત્ના છે !' * અલોપ થતી પ્રકાશમૂતિને સૌ જોઈ રહ્યા. શ્રી મેઘરથના અક્ષત અંગ પર પુષ્પગંધ ને પ્રકાશની વૃષ્ટિ થઈ રહી હતી, ને વસુંધરા પર જળવૃષ્ટિ થઈ રહી હતી. વ્રતધારીને વિજય હો! [ ૨૧

Loading...

Page Navigation
1 ... 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84