________________
તેરમું ] ક૫વડિસિયા
૧૨૯ લીંપી સન્માજિત કરી ડાભ અને કળશ લઈને એ “ગંગા ” નદીએ ગયા અને ત્યાં જલમજજન, જલક્રીડા ને જલાભિષેક કરી, આચમન કરી એફ થઈ દેવકાર્ય અને પિતૃકાર્ય કરી ડાભ અને કળશ લઈ ઝુંપડીએ પાછો ફર્યો પછી એણે ડાભ, કુશ અને વાલુકા(રેતી) વડે વેદી રચી શરક નિર્મન્થનકાર ) કર્યું, અરણિત નિર્મથનીય કાઇ ) કરી, શરક વડે અરણિનું મન્થન કરી અગ્નિ પાડ્યો ( સળગાવ્યું છે, એને પ્રદીપ્ત કરી એમાં સમિધ કાછ નાંખી એને પ્રજવલિત કર્યો અને એ અગ્નિની ડાબી બાજુએ અસકથ, વકલ, જસ્થાન, શય્યાનું ઉપકરણ, કમડલ, દષ્ણદાસ ( દણ માટેનું લાકડું ) અને આત્મા એ સાત અંગને સ્થાપ્યાં. ત્યાર બાદ એણે મધ, ઘી અને ચોખા વડે અગ્નિમાં હમ કર્યો અને ચર( બલિ ) સા . એ બલિ વડે વૈશ્વદેવ કર્યો, અતિથિને (ભજનાદિક વડે) સત્કાર કર્યો અને પછી પોતે આહાર કર્યો.
એવી રીતે બીજા છને પારણે દક્ષિણ દિશામાં યમ મહારાજા છે તે સેમિલનું રક્ષણ કરે, એમ કહી એ દક્ષિણ દિશામાં ગયો અને ઉપર મુજબ વર્યો. એ પ્રમાણે ત્રીજા પારણે પશ્ચિમ દિશાના વરણુ મહારાજાને વિનતિ કરી પશ્ચિમ દિશામાં, અને ચોથે પારણે ઉત્તરમાંના શ્રમણ મહારાજાને વિનતિ કરી ઉત્તરમાં ગયે. આગળ ઉપર એક વેળા Kકામુદ્રા વડે મુખ બાંધી એ મન રહ્યો. એણે એ અભિગ્રહ લીધે
૧ દેવતર્પણ. ૨ પિતૃતર્પણ. ૩ મૂળમાં “સરય ” શબ્દ છે અને એ નાયા (સુય. ૧, અ. ૧૮)માં વપરાયે છે. ૪ તાપસનું ઉપકરણ એમ શ્રી ચન્દ્ર કહે છે. ૫-૬ આ બન્નેને વિશેષ અર્થ બરાબર સમજાતો નથી. છ પૃ. ૧૩૮ ગત “છ છ વડે થી માંડીને અહીં સુધીનો ભાગ વિચાહ૦ (સ. ૧૧, ઉ. ૯ )માં શિવ રાજર્ષિના વૃત્તાન્તમાં છે; છતાં અહીં એ જોવાની કે ત્યાં આ જવાની ભલામણ નથી તેનું શું કારણ ૮ શ્રીચન્દ્રસૂરિ આ બે રીતે સમજાવે છે: (૧) લાકડાનાં પૂતળાં ન બેલે તેમ એ મૌન રહ્યો. અને (૨) મુખના છિદ્રને ઢાંકનાર લાકડાના કકડે કે જેના બને છેડે એકેક છિદ્ર હોય અને તેમાં દેરે પરેવેલો હોય તે “કાષ્ઠમુદ્રા . એનાથી મુખ ઢાંકીને માન રહો. જુઓ પત્ર ૨૦આ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
