________________
સત્તરમું ]
અણુગદ્દાર
(પત્ર ૯૧) ઉપરથી એના કર્તા જિનદાસણ મહત્તર છે એ જાણી શકાય છે. આ આગમ ઉપર હરિભદ્રસૂરિએ સંસ્કૃતમાં વૃત્તિ ( પત્ર ૧-૧૨૮ ) રચી છે અને એ ઉપયુકત સુણ્િની સાથે એક પોથીરૂપે છપાયેલી છે. વિસેસા॰ ઉપર વિ. સ. ૧૧૭૫માં ટીકા રચનારા મલધારીય ' હેમચન્દ્રસૂરિએ પણ આ આગમ ઉપર વૃત્તિ રચી છે. એ મૂળ સહિત બે વાર પ્રસિદ્ધ થઇ છે. આ આગમા સંક્ષિપ્ત સાર “ શ્રીઅનુયોગદ।રસૂત્ર એ નામથી ગુજરાતીમાં જૈ. આ. સમા તરફથી ઇ. સ. ૧૯૧૭માં છપાયે છે, એના પ્રત્યે:જક દેવવિજયર્માણુ છે. એમણે પૃ. ૧-૪૯માં ઉપક્રમ-દ્વારને, પૃ. ૪૯-૫૨માં નિક્ષેપ-દારને, પૃ. ૫૨-૫૭માં અનુગમ-દારતા અને પૃ. ૫૭-૫૮માં નય-દ્વારને એમ ચાર દ્વારાના સારાંશ અનુક્રમે રજૂ કર્યાં છે.
,,
"
પ્રકરણ ૧૮ : અવશિષ્ટ આગમા
આપણે સેાળમા પ્રકરણમાં દસ પછ્યુગ વિષે વિચાર કર્યાં. આ ઉપરાન્ત જે નીચે મુજબની ઉપલબ્ધ કૃતિઓને ખરી કે ખેાટી રીતે ૨૫ઋણુગ ′ તરીકે ઓળખાવાય છે એને હું · અવશષ્ટ આગમ તરીકે નિર્દેશુ છુંઃ~~
અંગચૂલિયા, અવિ+જ્જા, અજીવકપ, આઉરપચ્ચક્ખાણુ, આરાહણાપડાગા, ઇસિાસિય, કવયદાર, ચઉસરણુ, ચાવિત્ઝય, જંબુમિઅઝયણુ, જીવવિત્તિ, જોસકરડગ, જોણુપાહુડ, તિથુગ્ગાલિય, તિિ પણ્ગ, દીવસાગરપલ્ગુત્તિ, પજ'તારાહ્મણુા, વિવિસે હિં, વર્ગી ચૂલિયા, વગચૂલિયા, વિયાહચૂલિયા, વીરન્થવ, સસર્પાનત્તિ, સારાવલી અને સિદ્ધપાહુડ.
૧૯૫
"
અ’ગચૂલિયા ( અ'ગચૂલિકા )——નદીમાં કાલિય સુય તરીકે ગણુાવાયેલા અને ઠાણુ ( ઠા. ૧૦; સુ. ૭૫૫)માં નિર્દેશાયેલા અગચૂલિયા
Jain Education International
૧ જુએ પૃ. ૧૬ અને ૧૭. ૨ D C J M ( Vol. XVII, p 4, No. 1391 )માં ‘યાગિવિધ’માં ૨૧ ‘પ્રકીગુ’ ગણાવાયાં છે. એમાં પણ—કપ'ને ઉલ્લેખ છે ૩ મરણસમાહિન્દુ ખીન્નું નામ મરણવિદ્ધિ' છે એથી એને અહીં નિર્દેશ નથી.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
